Je moet het wel willen zien

Screen Shot 2018 04 27 at 10.48.25Ken je dat verhaal van iemand die het moeilijk heeft, en vervolgens God verwijt dat die haar niet heeft geholpen?

Maar dat ze simpelweg de uitgestoken hand niet heeft gepakt?

Voor wie het verhaal niet kent, hieronder vind je het!

Hulp van God

'Verweggistan is getroffen door een overstroming. De pastoor in de plaatselijke kerk staat daar te wachten. Event later komt er een man in een bootje langs.

De man zegt: 'Kom mee meneer de pastoor. Het water komt al tot uw benen!'
Pastoor: 'Nee, nee, ik blijf hier wachten, God red me wel.'
Dus de man gaat weg.

Even later komt een agent in een bootje binnen.
Agent: 'Kom snel mee meneer de pastoor. Het water komt al tot uw armen!'
Pastoor: 'Nee, nee, ik blijf hier, God red me wel.'
Dus de agent vertrekt.

Later komt een brandweerman in een bootje naar de pastoor.
Brandweerman: 'Kom snel mee meneer de pastoor. Het water komt nu al tot uw schouders!'
Pastoor: 'Nee, nee, ik blijf hier op god wachten, want hij red me wel!'

Even later is de pastoor verdronken en komt in de hemel. In de hemel gaat de pastoor boos naar god toe.
'Waarom heeft u me niet gered?!?'

Waarop God antwoordt: 'Ik héb geprobeerd je te redden. Ik heb drie boten naar je toe gestuurd!!!''

Je moet het willen zien

Dit verhaal spreekt me erg aan. Het is denk ik inderdaad belangrijk om de goede dingen te willen zien. Dat drong recent tot mij door, toen ik het leven veel te onrustig en stresserig vond. Dat ging zo: Een tijd geleden installeerde ik de Headspace app op mijn mobieltje. Dat is een app die je helpt om te mediteren. Elke ochtend stuurt Headspace me een berichtje met de tekst: 'Get some headspace'.

Maar eerlijk gezegd swipete ik dat bericht elke ochtend weg als hinderlijke spam.

Tot een ochtend, een paar dagen geleden. Ik stond stresserig te hoelahoepen na het hardlopen toen het bericht weer voorbij kwam. En ineens dacht ik:

'Verrek, Get some headspace! Dát moet ik doen!'

En die dag ging ik terug naar de eerste les van Headspace en mediteerde 3 minuten. En daarna voelde ik me werkelijk beter en opgelucht.

De moraal van het verhaal

Deze ervaring riep de herinnering aan het verhaal bovenin deze post bij me op. In mijn geval stuurde God niet een bootje, maar een berichtje via Headspace ; )

Dankjewel God.

Of toeval, of Headspace.

Vergelijkbare berichten

44 reacties

  1. Ik geloof niet, maar het verhaal is natuurlijk wel heel mooi, of je nu gelooft of niet. Want hoe aak willen mensen je helpen en sla je het af. Goed dat je zo bezigen met je zelf en er af en toe ook de tijd even voor neemt.

  2. ik ken het verhaal : en het is prachtig. Zeggen ze niet dat als je inziet dat je hulp nodig hebt, je al halverwege de oplossing bent. Succes met mediteren: ik doe het te weinig...( ben jij nu de uitgestoken hand?)

  3. haha mooi verwoord. Ik denk eigenlijk dat de diepere moraal is dat we af en toe eens stil moeten staan bij ons zelf en niet steeds zo moeten hollen achter de dingen waarvan we denken dat ze belangrijk zijn. We weten echt wel goed wat belangrijk is, maar leven er helaas niet altijd naar. Ook ik niet!

  4. Wat een leuk verhaaltje. Goeie metafoor. Je moet het inderdaad wel willen zien. Maar soms kan je het niet zien omdat je focus ergens anders ligt. Mediteren is sowieso een goeie om even te ontstressen.

    1. Hulp aanvaarden vinden veel mensen lastig. Maar je kunt het ook zo zien: je doet de helpende partij een groot plezier door hen te láten helpen.

  5. God werkt door mensen heen,omdat dat de enige wezens op aarde zijn die je kunnen helpen,een dier kan je niet helpen, en God zelf ook niet,die zie je niet en veel mensen ervaren Hem ook niet dus stuurt hij mensen op je pad (als je dat tenminste gelooft). maar God is er wel degelijk en dat kun je merken in je dagelijks leven,ook alleen als je erin gelooft...en als je bid en God om iets vraagt,alleen dan werkt het in je leven,wel een goed stukje wat je hebt geschreven,het is duidelijk voor mensen die het niet begrijpen wat God eigenlijk betekend.

  6. Leuke verwijzing. Ik ben een aantal weken geleden ook met Headspace gestart. Heerlijk! Dat weg swipen is trouwens heel herkenbaar ;-) Maar als ik 's ochtends opsta en ga headspacen begin ik heel anders aan de dag. Niet gejaagd.

  7. Mooi verhaal en ik snap de achterliggende gedachten wel. Ik ben zelf niet gelovig en zou mezelf dus ook nooit verplaatsen in de rol van de pastoor. Maar ik snap wel dat je hulp moet aanvaarden ookal is het soms moeilijk.

  8. Ik ben gelovig opgevoed maar niet praktiserend, sterker nog, ik geloof niet in God an sich. Zoals je schrijft denk ik dat je hulp moet zien en kunnen aannemen. We helpen elkaar en ook dat is geloof.

  9. Sommigen willen het niet zien inderdaad of zijn gewoon lekker eigenwijs en dan kom je er misschien te laat achter en raken de problemen erger. Je moet open staan voor de ideeën en tips van een ander maar uiteindelijk beslis jij zelf wat je ermee doet.

  10. ik ben zo ene vriendin verloren, ze had het moeilijk, heb haar meermaals egvraagd of ik iets kond doen. Nee, zei ze steeds en dan verweet ze me dat ik niks deed als zij het moeilijk had...

    niet meer voor rede vatbaar... Was jammer, dat was een vriendschap die al 30 jaar duurde en we zijn nu nog maar 34.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.