Hier zijn geen woorden voor: 10 tips
Hier zijn geen woorden voor.
Iemand die wegduikt in de supermarkt, omdat ze een kennis ziet die net haar partner is verloren. Een kennis die snel de straat oversteekt omdat ze in de verte iemand ziet aankomen die net een miskraam heeft gehad, en niet weet wat ze moet zeggen.
Hier zijn geen woorden voor
Deze gebeurtenissen zijn geen zeldzaamheid. Veel mensen zijn bang om 'het verkeerde' te zeggen en vermijden daarom mensen met verdriet. Niet omdat ze gemeen of onaardig zijn, maar uit een soort angst. In het boek Hier zijn geen woorden voor van Kelsey Crow en Emily McDowellis illustreren ze dat prachtig met deze tekening:
Het boek Hier zijn geen woorden voor is een handboek dat je helpt om vertrouwen in jezelf te hebben als je iemand wilt steunen in situaties waarin je denkt: 'Hier zijn geen woorden voor.' Kelsey Crow en Emily McDowell houden je een spiegel voor, en geven bovendien heel praktische adviezen.
Tips uit 'Hier zijn geen woorden voor'
- Vraag liever: 'Hoe gaat het vandaag met je,' dan 'Hoe gaat het met je'. Zeker als iemand in een afschuwelijke situatie zit, heb je anders de kans dat iemand antwoord: 'Hoe denk je dat het gaat?! Fucking slecht!' Door 'vandaag' te verwerken in de zin maak je de vraag hanteerbaarder, en erken je dat het leven niet makkelijk is zeggen Kelsey en Emily.
- Als iemand zelf iets te berde brengt, zoals 'Ik heb net gehoord dat ik uitgezaaide kanker heb,' dan wil die persoon er waarschijnlijk wel over praten. Je kunt dan bijvoorbeeld vragen: 'Hoe is dat voor jou?'
- Heeft iemand die je kent iets naars meegemaakt? Voel je dan niet bezwaard om te schrijven, iets te zeggen of te doen, om te laten weten dat je meeleeft.
- Een mail sturen waarin je je medeleven betuigt is oké. Het is altijd nog beter dan niets van je laten horen. Ook appen biedt troost!
- Een kaartje sturen steunt mensen ook.
- Het is jouw taak om iemands zorgen aan te horen, niet te verminderen.
- Ga vooral geen adviezen geven!!!
- Het is nooit te laat om een kaart te sturen om iemand te condoleren. Sterker nog, het kan zelfs heel fijn zijn als er maanden later nog een kaartje komt.
- Bied iets aan, in plaats te vragen: 'Hoe kan ik helpen?' Dit is een heel lastige vraag voor iemand die het moeilijk heeft. Je weet dan vaak zelfs niet wat je nodig hebt, aldus Kelsey en Emily.
- Reageer niet vol ontzetting, omdat iemand dan het gevoel kan krijgen dat je het niet aankunt.
Zeg dit vooral niet
Kelsey en Emily geven ook een aantal voorbeelden van zinnetjes die je beter niet kunt zeggen. Dit type zinnetjes begint vaak met 'Je moet gewoon' of 'In ieder geval'. Hier onder de nutteloze uitspraken die mij het meest troffen:
- Als je er niet aan doodgaat word je er sterker van.
- Als 1 deur sluit, gaat een andere deur open.
- Het is onderdeel van Gods plan.
- Je moet positief blijven
- Je hebt in ieder geval een gezond kind.
- Alles heeft een reden.
Alles wat ik zeg is verkeerd
Het valt ook werkelijk niet mee om het juiste te zeggen. Ik begrijp best dat mensen soms denken: 'Alles wat ik zeg is verkeerd!' Sterker nog, dat is soms ook echt zo. Maar dat wil niet zeggen dat jij het verkeerd doet.
Sommige situaties zijn gewoon zo verdrietig/ingewikkeld/gecompliceerd/gevoelig dat alles wat je zegt simpelweg ook verkeerd is.
Iemand kan zo intens verdrietig zijn dat alles verkeerd valt. Weet dan dat het niet aan jou ligt. Soms ligt het inderdaad aan de ander. En dat is het de kunst om het niet persoonlijk op te vatten en je te realiseren: Dat alles wat ik zeg verkeerd is, komt door het enorme verdriet.
Word dus niet boos of verontwaardigd, maar bedenk hoeveel leed er schuilt gaat bij die persoon. Soms hoef je dan ook gewoon helemaal niets te zeggen. Wees gewoon stil aanwezig. Soms is dat meer dan genoeg.
Vormgeving 'Hier zijn geen woorden voor': beetje hectisch
Hier zijn geen woorden voor is heel vrolijk vormgegeven. Je vindt er veel grappige tekeningen in met teksten die het verhaal illustreren en ondersteunen. Persoonlijk vond ik de vormgeving wel vrij hectisch en daardoor soms onoverzichtelijk. Het gebruik van verschillende lettertypes vond ik vaak lastig.
Opzet van Hier zijn geen woorden voor
Deel 1: Zo begin je: zorg voor jezelf en verplaats je in de ander.
Deel 2: Zo kun je er voor iemand zijn: een vriendelijk woord, een luisterend oor, een klein gebaar.
Deel 3: Help me om het niet te verpesten: zeg dit alsjeblieft nooit, meeleefgids: do's en dont's.
Kelsey Crowe vertelt zelf
De oorspronkelijke titel van Hier zijn geen woorden is There's no card for this. In onderstaand filmpje vertelt Kelsey Crowe over haar boek.
Hier zijn geen woorden voor: samenvattend
Het boek Hier zijn geen woorden voor biedt praktische antwoorden op de vraag:
'Wat kun je zeggen en doen als iemand ongeneeslijk ziek is/een verlies heeft/ niet zwanger kan worden etc?'
Praktische voorbeelden + goede zinnen om te zeggen
Als je geen zin en tijd hebt, hoef je niet het hele boek te lezen. Dan pak je gewoon hoofdstuk 7 waar je de woorden vindt voor concrete situaties als ziekte,scheiding, vruchtbaarheidsproblemen en miskramen, verlies, werkeloosheid
Als je iemand tegenkomt die het moeilijk heeft dan is goed luisteren het belangrijkste wat je kunt doen. Wees vriendelijk en laat je niet hinderen door je eigen angst om het 'verkeerd' te doen. Want dat is volgens Kelsey en Emily het grootste struikelblok.
Mijn conclusie over het boek Hier zijn geen woorden voor
Hier zijn geen woorden voor is een handig, en praktisch boek voor iedereen die wel eens worstelt met situaties waarin hij of zij iemand tegenkomt die iets ergs heeft meegemaakt, en niet goed weet hoe ze daarmee moet omgaan. In dit boek vind je echt praktische antwoorden en tips. Dus niet van dat gebakken-lucht gedoe gelukkig.
Praktische informatie over Hier zijn geen woorden voor
Hier zijn geen woorden voor is voor 17,50 te koop bij bol.com. Dat is een fijne prijs voor een zeer informatief en praktisch boek.
Hoe hanteer jij situaties waarin iemand in je omgeving het moeilijk heeft?
Lees ook het boek van de weduwe van Eberhard van der Laan: Femke van der laan en haar nieuwste boek Aan de randen van de dag.
Dit is altijd erg lastig ja! Ik heb zelf een aantal dingen meegemaakt waarbij het voor anderen soms lastig was te reageren. Maakt het voor beide partijen altijd awkward. Fijn wel wat je hier beschreven hebt.
Na mijn miskraam merkte ik echt dat mensen mij ontloopde bang om te vragen hoe het gaat of dat je in huilen zal barsten. Ik denk dat boekje voor sommige mensen zeker handig kan zijn
Wat een goed boek... ik denk dat iedereen weleens in een situatie heeft gezeten dat je iemand tegenkomt en even niet weet wat je moet zeggen... soms is het lastig.. maar die boek geeft je even de handvatten die je dan misschien nodig hebt
Wat goed zeg dat dit boek er is. Ik vind het heel herkenbaar. Van twee kanten. Dat ik soms echt niet weet wat ik moet zeggen maar ook dat mensen mij gingen vermijden toen er iets tragisch was gebeurd omdat ze niet wisten wat ze moesten zeggen.
Ja moeilijk is dat, om in dat soort situaties iets te zeggen. Wat goed dat er een boek over is!
Wat een handig boekje met nuttige tips. Ik vind het soms ook lastig in die situatie om de juiste woorden te vinden
Zoiets is altijd heeeeeel moeilijk. Maar ik ga het gesprek nooit vermijden door iemand te negeren. Toen een meisje van 11 in mijn opvang overleden was, hoorde ik dat de ouders vaak genegeerd waren, gewoon omdat ze niet wisten hoe er mee om te gaan. Ik vond dat verschrikkelijk erg voor hen!! En toch zijn er soms die beter gewoon zwijgen, want de reacties dat mensen kunnen geven zijn vaak nog erger!
Naar mijn ervaring is simpelweg zeggen dat je het heel erg vind voor de ander en dat je aan de ander denkt vaak al genoeg.
Vriendinnen die in zwaar weer zitten bel of app ik regelmatig. Als ze niet opnemen (als het leven even zwaar is, dan heb je niet altijd zin / tijd / mogelijkheden om te bellen) dan spreek ik in. Gewoon even een berichtje dat ik aan de denk, met de vraag hoe het gaat en dat ze kunnen bellen maar dat het niet moet.
Bij kennissen is het wat lastiger, maar ook dan is erkenning dat de ander het zwaar heeft fijn.
Goed dat er een boek over is ;-)
Soms is zeggen dat je niet weet wat je moet zeggen ook goed. Het is fijn om te voelen dat een ander aan je denkt. Dat je op de een of andere manier toch verbonden bent.
Goed boek en ook praktisch.
Gewoon zeggen dat je niet weet wat je moet zeggen want er is vaak niets te zeggen wat helpt.
Maar er voor ze zijn en praktische steun aanbieden is voor de meeste mensen wel fijn. Dat heb ik al
verschillende keren ondervonden.
Mooi antwoord Hanny! Psycholoog Jeffrey Wijnberg schreef ook een keer over 'iets een plekje geven,' en hij benoemt het als onzin.
Ik denk dat het een mooi en praktisch boek kan zijn voor velen. Mooie tips! Duidelijke review. Thanx!
Nog vergeten: een half jaar geleden is mijn man overleden en het allerergste dat mensen zeggen is: je moet het een plekje geven en de knop omzetten. Van dat domme psychologisch geklets. En niemand kon mij uitleggen wat ze daarmee bedoelden. Ik antwoorde dan maar dat ik het in een hoekje had gelegd maar dat het daar niet bleef.
Mooi antwoord Hanny! Psycholoog Jeffrey Wijnberg schreef ook een keer over 'iets een plekje geven,' en hij benoemd het als onzin.
Ik heb mijn dochter verloren en veel mensen om me heen konden er niets mee. Verwachtte ik ook niet, maar vanuit mijn ervaring hielp het volgende. Niet "zeg maar als ik wat voor je kan doen" maar gewoon een kop koffie komen drinken(en als er gezogen moet,of de afwas staat er, dan kan je dat dan gewoon doen) Niet zeggen dat je "wel eens mee mag eten, je geeft het wel aan he"...maar eens langsgaan, of met je pannetje soep, of met een spel om samen te doen.
Enne, je hoeft het niet alleen en steeds weer over persoonlijk leed te hebben he, je kan ook gewoon babbelen over actuele dingen, domme Damschreeuwers of het mooie weer, of het kekke pakje van Amalia en Maxima, of de aanbiedingen bij de AH.Of zeg maar gewoon dat de situatie zo lastig is en dat je niks weet te zeggen. Gewoon, eerlijk.
Dank voor de aanvulling Greet. Extra waardevol van een ervaringsdeskundige.
Twee jaar geleden is mijn man overleden, van een paar mensen, zelfs iemand die ik niet zo goed kende kreeg ik een persoonlijke brief, dat vond ik heel erg fijn, ik kreeg ook een mailtje waarin iemand zei “ je hebt nog genoeg om voor te leven” dat terwijl mijn hele leven in stukken lag, we waren 42 jaar samen geweest . Zeg dan niets.
Groet Adriana
Wat fijn dat je steun kon vinden in zo'n persoonlijke brief Adriana!
Zelf heb ik een paar keer iets ergs meegemaakt. Heel fijn als mensen dan van zich laten horen. Een kaart, telefoontje of bezoek, het deed me goed. Wat er dan gezegd of geschreven werd deed er niet zo toe, het gaat toch om de intentie.
Nu loop ik zelf al een dag te denken wat ik aan iemand zal schrijven wiens man overleden is. Blijft toch lastig.
Dat boek lijkt me de moeite van het lezen waard.
Wat een handige tip, dat boek! Ik heb er vaak ook last mee. Ik ben leerkracht in het secundair onderwijs, dus ik kan zeker uit dit boek leren en uit de tips die je hier weergaf!
Als ik op een moeilijke situatie niet weet hoe te reageren dan zeg ik dat meestal ook maar gewoon eerlijk. Ik bedoel ik ben ook maar mens. Wel goede tips geef je.
Ja, gewoon eerlijk benoemen dat je niet weet wat je moet zeggen, lijkt mij inderdaad ook niet gek.
Heel herkenbaar doordat wij geen kinderen kunnen krijgen, hebben wij dit natuurlijk ook meegemaakt. Soms zit je niet te wachten op een verkeerde vraag, alleen dat had ik wel liever dan dat ze mij aan het ontlopen waren.
goed stuk en inderdaad een heel lastig en gevoelig onderwerp. het blijft lastig en het meeleven is al heel veel waard
Dit lijkt mij inderdaad een fijn boek. Ik denk dat het het belangrijkste is om er voor iemand te zijn en niet om diegene te gaan ontlopen. En als je niet durft iemand aan te spreken stuur dan een mooie bemoedigende kaart, dat doet mensen ook altijd goed.
Ja, je laat op die manier in ieder geval je medeleven blijken.
Bedankt voor deze wijze levenslessen. Het blijft een gevoelig onderwerp.
In Eindhoven mag ik niet vertellen hoe ik hier in Eindhoven ben terecht gekomen en mag ik niet vertellen wat ik heb meegemaakt, ik word namelijk niet geloofd door de gemeente eindhoven en compagnie+instanties+hulp instanties met alle gevolgen van dien,. Ze hebben alles gedaan om mij kapot te maken,ze hebben zelfs de familie van mijn nederlands- indische moeder ingeschakeld om mij kapot te maken,. Ik kan mijn beste vrienden niet eens contacteren die ik toen buiten Nederland had om hun te melden wat ik hier meemaak !