Opvoeden met de Chinese en Engelse slag
Met mijn oudste dochter bij een gezin in Engeland is, en mijn jongste bij een gezin in China hoor ik nog wel eens interessante dingen over hoe ze daar opvoeden.
Vandaag vertel ik over twee leuke dingen die ik recent hoorde van mijn dochters!
Opvoeden met de Engelse slag
Mijn oudste dochter is au pair bij een gezin waarbij beide ouders fulltime buitenshuis werken. De kinderen zijn 7 en 9. Zoals alle kinderen mopperen ze wel eens op het eten. Als ze dat doen laat de vader ze vervolgens een documentaire kijken over kinderen in de derde wereld die geen eten hebben.
Ik vind dat een originele methode om kinderen bewust te maken van de waarde van voedsel. En om gezeur bij het eten te stoppen!
De kinderen gaan elke dag in schooluniform na school, en na schooltijd is er van alles (gratis) op school te doen. Er zijn dan allemaal leuke clubjes binnen school waar de kinderen naar toe kunnen.
Opvoeden met de Chinese slag
Mijn jongste dochter verblijft in Beijing bij een gezin met 1 dochter van 9. Het gezin heeft meerdere huizen in China, maar ze huren nu een appartement in Beijing omdat dat handig is voor de school van hun dochter. Recent mocht het meisje van haar ouders iets uitkiezen bij een speelgoedwinkel. Ze had iets gekozen, waarop de ouders zeiden:
'Kies maar wat duurders!'
Dat hoor je volgens mij niet vaak : )
Als Nederlandse moeder heb ik wel een beetje met het meisje te doen. Want ze krijgt zelfs nog Engelse les op zondag, en haar hele agenda zit vol met leerzame activiteiten. Ze heeft amper vrije tijd. Hoewel het meisje best verwend wordt door haar ouders, constateert mijn jongste dochter dat ze wel heel goed naar haar ouders luistert.
Ik vind het echt fascinerend om te horen hoe het leven er elders aan toe gaat!
Dat is echt anders dan in Nederland. Ik denk niet dat kijken naar kindjes met honger iets uitgemaakt zou hebben bij mijn zoons. Ze hoefden hun bord niet leeg te eten. Geen trek is geen trek. Maar schep dan ook wat minder op als je niet veel hoeft. Ik weet nog goed dat ik dat als kind ook had en was dan blij dat ik mijn bord niet leeg hoefde te eten. En snaaien na het eten deden we ook niet aan. Zo leren kinderen naar hun lichaam te luisteren. Wij hadden ook maar 1 keer snoeptijd op de dag en dat was destijds in de jaren negentig blijkbaar iets bijzonders. Het was gezonder en scheelde veel gezeur.
Een duurder cadeau :-) Je zou die kinderen wat meer vrije tijd gunnen.
Leuk zeg dat jouw dochters zulke verschillende kanten zien.
Ja, dat vind ik ook VeggieMo!
Ik ben voor langere tijd in landen als GB, Canada, USA, F en Taiwan geweest. Voor vakantie ben ik veel in Duitsland geweest. En telkens valt mij op dat ik de Nederlandse kinderen het meeste buiten zie spelen. In de USA doen alleen arme kinderen dat, de rest zit achter een schutting of wordt door de ouders naar allerlei gesloten gebouwen gebracht. Franse en Duitse kinderen zie ik ook weinig buiten, maar op de plekken waar ik kom (buiten de grote steden) is de bevolking dun en neemt die af door weinig kinderen. In Taiwan zag ik ook vrijwel geen kinderen in het straatbeeld, maar daar zat ik in een miljoenenstad met erg veel hoogbouw.
Hier in NL vind ik het ook leuk dat kinderen behoorlijk spontaan en niet bang zijn. Ze lopen zo op me af om iets te vragen of te zeggen. In mijn kindertijd was dat wel anders. Wij werden veel meer bang gemaakt. Ook was het pesten in mijn tijd veel erger. Niet op huidskleur, maar vooral op afkomst. Volgens mij is dat in GB nog altijd gaande.
Wat een mooie observatie dat Nederlandse kinderen relatief veel buiten spelen Ximaar!
Mijn kleinkinderen zijn Frans en ik zie ook dat er heel veel verschillen zijn, ze eten elke dag op school, een drie of 4 gangen menu: een voorafje, hoofdgerecht, kaas en een toetje of fruit. Ze moeten elke week een gedicht leren, met de naam van de dichter erbij en ook wanneer hij leefde, ze gaan s'morgens om 8 uur met de bus en ze zijn om kwart voor 5 weer thuis en hebben dan meestal nog huiswerk. Het is een leuke school, wel heel gedisciplineerd maar ze doen ook veel leuke dingen. Vorig jaar 2 weken skiën etc. Ze zijn 5 en 8 dus het zijn best lange dagen voor ze. Leuk om te lezen hoe het ergens anders gaat.
Groet uit een regenachtig Frankrijk
Michael Moore had daar een mooi stukje over in een van z'n documentaires vergeleek hij het met de 'maaltijden' die de US-kinderen kregen. Hij gaf ook aan dat Franse kinderen zich zo beter wete te gedragen in een restaurant. Het verklaart ook waarom ik in Frankrijk maar weinig kinderen op straat zie. Mogelijk worden ze ook nog allemaal gebracht en gehaald met een schoolbus of auto. Vanwege de dunbevolktheid een stuk logischer dan in NL.
Wauw, elke week een gedicht! Het klinkt allemaal heel gedegen. En wat zijn de maaltijden op school dan uitgebreid!
Leuk om te lezen hoe het er daar aan toe gaat! :)
Heel interessant om te lezen hoe het gezinsleven in andere landen gaat! Veel verschillen. Wat een makkie voor Franse ouders als ik het zo lees. De kinderen de hele dag op school en ze krijgen nog een warme maaltijd ook! Ik weet alleen niet of de kinderen het fijn vinden zoveel van huis te zijn...
De kinderen weten niet beter, ze vinden het gewoon, ze hebben wel veel meer en veel langere vakantie's.