Me before you: Hmpf!
Omdat het vakantie is laten we de financiële teugels een beetje vieren, en dus gingen we naar de de film Me before you.
Me before you: prachtig vormgegeven
En ik moet zeggen: de beelden van Me before you zijn werkelijk prachtig. Mooie landschappen en een pittoresk dorpje, zonder dat het kitscherig wordt. Helaas kan ik dat laatste niet zeggen van het acteerwerk van actrice Emilia Clarke. Op een gegeven moment had ik zin om te roepen:
'Meid, nu weet ik wel dat je heel goed een Engels accent kunt faken! Leg het er niet zo dik bovenop! En hoe zit het met die eeuwige brede grijnslach?!'
Me before you: waar gaat het over
Me before you is een verfilming van Jojoy Moyes boek Me before you. Een schrijfster die ik doorgaans bewust links laat liggen. Ik ben geen fan van haar boeken.
Het verhaal van Me before you gaat over Lou Clark. Een eenvoudig, onhandig dorpsmeisje met weinig opleiding. Maar Lou heeft (natuurlijk) een gouden hart. Dat zie je als kijker meteen al in Lou's eerste scène als Lou liefdevol muffins verkoop aan oude dametjes. Helaas sluit de winkel en raakt ze haar baantje kwijt.
Omdat Lou's vader geen baan heeft, is het gezin arm. Daarom is het noodzakelijk dat Lou een nieuw baantje vindt. En dat wordt een baan als gezelschapsdame van Will Traynor. Will Traynor was een enorm succesnummer tot hij werd aangereden door een motorrijder. Sindsdien is hij verlamd vanaf zijn borstkas, en kan helemaal niks.
Naar goed gebruik moet Will eerst niets weten van de liefdevolle, ontwapenende Lou met haar brede lach. Maar ja, niemand kan weerstand bieden aan zo'n leuke meid. Dus ook Will niet.
Al snel ontwikkelen ze warme gevoelens voor elkaar. En Lou droomt van een leven met Will. Maar Will droomt van de dood. Ondanks de liefde van Lou. Maar Lou denkt dat ze hem wel van gedachten kan laten veranderen.
Wat een stomme boodschap heeft Me before you!
Hoewel ik de sfeer en mooie beelden van Me before you kan waarderen, kwam ik geïrriteerd uit de bioscoop. Er zat namelijk zo'n vreselijke bucket list in de film. Zelfs het cliché zwemmen met dolfijnen werd niet geschuwd.
Maar wat me vooral opviel in Me before you was de boodschap vooral niet tevreden te zijn met je leven zoals het is.
Will geeft toe aan Lou dat een leven met haar mooi zou kunnen zijn. Maar hij hield van zijn leven zoals het wás. En als hij dat niet terug kan krijgen wil hij liever dood. Daarnaast hamert hij er bij Lou op dat ze niet in het mooie dorpje waar ze gelukkig is moet blijven. Ze moet zich Ontwikkelen. En dat betekent blijkbaar naar Parijs gaan. En zwemmen met dolfijnen natuurlijk.
In een scène bewonderen Lou en Will samen een prachtig landschap in hun eigen woonomgeving. Lou jubelt hoe mooi ze het vindt, maar volgens Will is het niks vergeleken met Parijs.
Aan het eind komt het gelukkig allemaal goed met Lou. Want dan is ze in Parijs... Weg uit het dorpje waar ze het naar haar zin had.
Gewoon leven is niet Leven
Ik vind het irritant dat Lou's leven wordt weggezet als kleinsteeds en bekrompen. Volgens mij is dat kenmerkend voor ons leven anno 2016. Groots en meeslepend moet het zijn, met talrijke bucket lists. Wie gewoon rustig zijn of haar leven leidt, 'leeft' niet.
Wat een flauwekul.
Andere irritante dingen uit Me before you
Ik vond de scène waarin Lou kennis maakt met klassieke muziek wel heel erg veel lijken op de scène van Julia Robers en Richard Gere in Pretty Woman. Tot aan de rode jurk toe. Daarnaast vond ik dat Will wel heel erg leek op die arme Christopher Reeves toen hij in een rolstoel zat...
Mijn conclusie over Me before you
Ondanks de prachtige beelden, en de leuke kleding van Lou Clarke, vond ik Me before you een dráák van een film! Blegh. Ik vond met name het acteerwerk van Emilia Clark 'too much'. En daarnaast verafschuw ik de impliciete boodschap dat alleen een leven met reizen, sporten en bucket lists, een leven is dat echt geleefd is.
Ik geef de film een 8 voor de mooie beelden en sfeer, en een 4 voor het stomme verhaal.
Bekijk hier onder de trailer van deze kitscherige film
Laat je niet opjutten!
Ik sluit graag af met dit Zen-gezegde:
'Voordat ik verlicht was, hakte ik hout en haalde water.
Nadat ik verlicht was, hakte ik hout en haalde water.'
Ik bedoel maar. Nergens staat 'zwemmen met dolfijnen' in dit gezegde.
Wat vond jij van Me before you? En wat is voor jouw een 'goed leven'?
Ik heb deze film niet gezien. Al moet ik eerlijk bekennen dat wanneer ik naar de bios ga, ik altijd films bekijk zoals K3, the Minions en Frozen... ook niets mis mee. Mijn vriend houd absoluut niet van de bios, dus ik ga altijd met mijn kinderen. Ik houd niet zo van die constante fear to miss out. Het alles willen meemaken. Hoe gekker en hoe voller je agenda hoe beter. Nu op de camping, lekker primitief en heerlijk rustig, voel ik me pas echt heerlijk en ontspannen. Voor mij is dat pas echt leven.
Frozen heb ik ook gezien : ) Die hebben we thuis gekeken met Kerstmis.
Het fenomeen FOMO lijkt me heel vermoeiend om te hebben.
Ik weet niet hoe je aan dat zen-gezegde komt, maar ik kan het er wel mee eens zijn. Het zit 'm niet in de dingen die we doen, het zit 'm in de 'state of mind' waarin we die dingen doen. Ook vreselijk cliché wat ik nu zeg, maar ik geloof er wel in. Hoewel ik toch ook moet zeggen dat de reizen die ik gemaakt heb toch echt wel wat hebben toegevoegd aan mijn leven, namelijk mooie herinneringen waar ik altijd weer heel erg blij van word! En ik zou het geenszins erg vinden om ooit ook eens met dolfijnen te zwemmen. ;-)
Wat is dat toch met die dolfijnen dat iedereen er mee wil zwemmen?
Ik denk ook dat je state of mind heel belangrijk is. Zo kun je best de hele wereld rondreizen en toch een beperkte blik hebben. En andersom.
Het is net hoe je jezelf ontwikkelt en ontplooit.
Ik had nog niet eerder van die film gehoord en ik denk dat ik er nu genoeg over weet :-)
Ik vond het acteerwerk van de hoofdrolspeelster uit Twilight irritant. Ze trok de hele tijd hetzelfde bekkie.
Ja, ze heeft een wat chagerijinige uitstraling inderdaad.
Hahaha wat een geweldige filmrecensie heb je geschreven, ik voel de ergernis met je mee, ik kan me dus helemaal voorstellen hoe je met kromme tenen in de bios zat, hopende dat het maar snel afgelopen is. Gelukkig zijn de beelden dan nog mooi, heb je er toch nog wat plezier van gehad :)
Ja, de beelden zijn echt prachtig. Het is wat dat betreft echt een goed gemaakte kwaliteits film.
Ik geef toe: ik heb van je filmrecensie genoten ;) De film is zo'n hype, dat het heerlijk is als mensen het verhaal eigenlijk niets vinden, en daar eerlijk over zijn.
FOMO (fear of missing out) is tegenwoordig echt een dingetje. Iets waar steeds meer jonge mensen zich bewust van zijn, en wat ze dan bij zichzelf om proberen te draaien, want het is niet iets wat je moet willen. Blijkbaar heeft deze film dat gemist ;-)
In mijn ogen benadrukt deze film juist dat je er op uit moet om maar niets te missen inderdaad.
Ik heb de film nog niet gezien maar je filmrecensie is heel verhelderend ;-). En ik ben het helemaal met je eens dat het tegenwoordig alleen maar groter en groots moet zijn omdat je anders niet geleefd hebt! En dat vind ik echt onzin.
Liefs, Celine
Ieder leeft zijn of haar leven zoals het goed is voor hem of haar. En voor sommige mensen is het leven ondragelijk als bepaalde dingen wegvallen. Ik kan daar niet over oordelen. Mij lijkt een leven waarin je niks kan of mag doen vreselijk. Ik zou daar onder lijden. Of dat voor mij voldoende is om een doodswens te hebben, dat weet ik niet. En daar hoop ik ook niet achter te komen, eerlijk gezegd.
Maar ik zal nooit iemand zeggen dat ze ondanks de beperkingen in hun leven toch nog leuke dingen kunnen doen, of dat het toch mooi is dat de bloemetjes weer in bloei staan, terwijl de persoon ondragelijk lijdt. Kan je dan makkelijk zeggen. Ga maar eens in hun schoenen staan.
Gelukkig mag je in Nederland tot op zekere hoogte zelf beslissen wat je nog wel en niet dragelijk vindt.
Het leven is geen 'must'. En uitrekken is ook niet altijd de beste oplossing.
... Wat niet wegneemt dat dit me een draak van een film lijkt. Maar niet vanwege het onderwerp dat jij aanstipte. Hoewel, bucket lists zijn ... ongelooflijk infantiel.
Begrijp me niet verkeerd: ik snap Will's doodswens best. En ik zal ook zeker niet beweren dat ik enig idee heb van hoe het is als je lichaam je compleet in de steek laat.
Om die reden was ik dan ook niet verbaasd dat Will bij zijn besluit bleef. Ondanks Lou's inspanningen.
Heerlijke recensie, daar heb ik nog eens wat aan!
Ik was niet van plan erheen te gaan, maar nu weet ik het zeker, dankjewel :)
Kan het zijn dat de film de volgende bootschap geeft.
de zieke zegt vanuit het niet meer kunnen ga en sla je vleugels uit..nu je kunt
Misschien wat te veel accent en focus naar grote steden en dat beleven
Om
het meisje zich niet aan te laten binden en opofferen uit mededogen
De zieke weet en heeft gezien mijn reis is bijna afgelopen
Hij kan niet met haar mee
En om bindingspijn te voorkomen projecteerde hij zo zijn vrijheid.
Beetje wat ik voel n.a.v de film.
Ik vond al dat iedereen zo positief was over de film. Ik heb hem zelf niet gezien, maar hij sprak mij ook niet echt aan. Dank voor je eerlijke review, nu weet ik dat hij niets voor mij is, behalve dan als ik zin heb om weg te dromen bij mooie landschappen. :-)
Leuke Recensie, mooi geschreven! Al moet ik eerlijk zijn en zeggen dat ik je mening niet echt deel. Ik vond "Me Before You" een prachtige film. Heb je het boek gelezen? Want als je dat doet zul je merken dat de film juist een prachtige neerzetting is van het originele verhaal. Ik vind deze film stukken beter dan bijvoorbeeld de bejubelde "The Fault in Our stars", wat ik een pas écht een clichéverhaal vond.
Wat het acteertalent van Emilia Clarke betreft: Die glimlach heeft ze nu eenmaal (bekijk maar eens enkele van haar interviews) en ook dat Engelse accent is niet gespeeld. Ze groeide op in Berkshire, waar men nu eenmaal van dat afgeborsteld Engels spreekt.
(Zie dit trouwens niet als kritiek op jouw blog hoor, ik wilde gewoon even mijn persoonlijke mening over de film delen ;))
Bedankt Evi. Aan het boek waag ik me niet, want dat lijkt me helemaal een verschrikking. Ook omdat ik geen fan ben van de auteur. Ik ken Emilia Clarke uit Game of Thrones en daar lacht ze zelden. Dus misschien heeft dat me beïnvloedt dat ik haar lach nu zo overdreven vond : )
De film heb ik nog niet gezien. Wel al het boek gelezen. Meer dan eens. En het is nog steeds één van m'n favorieten.
Wat ik uit het boek haalde was dat iedereen maar loopt te mekkeren en te zagen terwijl er veel ergere dingen zijn in het leven. Zoals tot aan de nek verlamd in een rolstoel zitten. En als je gezegend bent met een gezond leven, je best gelukkig en tevreden mag zijn.
Ook haalde ik eruit dat je nooit weet hoe iemand lijdt. Wij kunnen niet de pijn voelen die een ander voelt. We kunnen het proberen begrijpen, maar nooit volledig.
En ook dat loslaten moet kunnen. Ook al wil je keihard die ene persoon bij je houden. Tegen beter weten in. Soms is iemand zijn pijn te zwaar om dragen dat ie er gewoon mee wilt stoppen en dat moeten we kunnen aanvaarden.
Ik vond het op zich zeker geen slecht boek/verhaal, het snijdt een heel delicaat onderwerp aan: euthanasie.
Het feit dat de schrijfster zou willen aanduiden dat 'iemand die in een klein dorp woont en daar happy mee is, dat die bekrompen is', was zelfs geen enkele keer in me opgekomen. Ik heb me meer gefocust op wat ze (volgens mij) echt onder de aandacht wou brengen.
Zo zie je maar weer: iedereen haalt iets anders uit een verhaal ;)
Het boek heb ik niet gelezen Anneke. Maar ik ben het met je eens dat de schrijfster een delicaat onderwerp durft aan te snijden.
Ik vind de boodschap om blij te zijn met wat je hebt een hele mooie. Uit de film haalde ik die helaas helemaal niet. Maar het kan best dat dit in het boek wel zo naar voren komt.
Leuk hoe iedereen andere dingen uit een boek of film kan halen.
Nou spuit elf dan . Ik vond het een prachtige film.
Misschien moet je de die 2 uur dat je in de bios zit, ff gewin in het momentum leven. Ik kijk nooit Game of Thrones dus ik had geen mening over Emilia Clarke. Ik vond gewoon schattig en lief.
De NRC heeft zelfs een discussie gewijd aan de "euthanasie-porno" in deze film.
Ik snap die man best. En ik vind dat als jouw leven niets meer te bieden heeft, niet de keuze maken dat leven niet meer te willen. Ja, het was wel erg zwart/wit het verschil voor en na zijn ongeluk.... Maar zijn diagnose was slecht met steed erger wordende ademhalinsproblemen. Hij heeft genoten van dit grappige meisje, een half jaar lang en laat haar geld na.
Bekrompen? Dat was haar vriend ja de fitnessfreak.
Ik hen heerlijk zien janken. Maar ik ga vaker naar de film en ik laat me gewoon "meevoeren"..... ook heerlijk.
Ik laat me ook graag meevoeren door een film, maar bij deze lukte dat dus niet.
Interessante uitdrukking zeg, die 'euthanasie porno'. Dat ga ik eens googelen. Bedankt voor de tip Pakketje : )
Haha, leuk om jou eens geirriteerd te horen. En klinkt als een draak van een film. Ik heb ook niks met bucketslists. Nog geen 100 jaar geleden waren er massa's mensen die hun leven lang hun dorp niet verlieten. Ben benieuwd hoe ze toen hadden gereageerd als ze beslist met dolfijnen moesten zwemmen...
Wel jammer van juliie filmuitje trouwens. Volgende week komt Het vervolg op As it is in heaven uit. Prachtfilm. Misschien eerst die uit de bieb of downloaden en dan nogmaals naar de bioscoop voor het vervolg. Word je vast heel blij van.
Groetjes Jacq.
LOL. Dat hadden die dorpsbewoners vast 'apart' gevonden Jacqueline : )
Het filmuitje vond ik toch heel gezellig Jacqueline. Ik geniet wel van de sfeer van een bioscoop, zelfs bij een stomme film. En het ruikt daar ook altijd zo lekker naar 'bioscoop' vin dik.
As it is in heaven ga ik eens even opzoeken!
Naar de bioscoop (cinema heet dat in 't vlaams????) krijg je me sowieso niet. Het gekraak van zakken chips, taterende mensen...bleh! En aan een bucket list heb ik ook al zo'n hekel. Waarom moet iedereen dat toch hebben en afwerken? Nuja hoor mij, tot een vijftal jaar geleden was ik net zo. Als ik eens achterom kijk denk ik 'domme kip'.
Krakende zakken chips vind ik ook niet zo fijn. Gelukkig zaten er maar 3 andere mensen in de zaal toen wij deze film keken. Dus het was aangenaam stil.
De film zou niet zo snel op mijn lijsjte staan, maar nu dus helemala niet meer. Dank voor de review :-)
Wat een fijne ongezoute mening. Ik heb de film nog niet gezien maar ik heb wel het boek gelezen. Die vind ik ook niet super geweldig, zoals je veel hoort.
Haha! Ik moest erg lachen om je laatste opmerking mbt zwemmen met dolfijnen. Vond het boek zelf leuk, maar hou ook wel van zoetsappige films en romans. Jammer dat hij zo tegenviel! Wil hem zelf nog weleens bekijken, maar dan wel op dvd of online. Vind verfilmingen het vaak niet halen bij het boek, op Harry Potter na ????
Als je een boek eerst hebt gelezen, dan valt de film toch wel vaak tegen is ook mijn ervaring. Je hebt dan al bepaalde beelden, en als dit niet klopt met de film dan is dat soms vervelend.
Geen film voor mij, denk ik als ik je review zo lees! Ik houd er ook niet van om gepusht te worden de halve wereld over te reizen om zoveel mogelijk uit het leven te halen... Al die verre reizen zijn ook nog eens heel slecht voor het milieu...
Ik vind je Zen-spreekwoord heel mooi. Voor mij gaat het in het goede leven meer om goede banden met je naasten en genieten van kleine dingen...
Haha, als ik het zo lees klinkt het als een verschrikkelijk verhaal. Ik heb echter wel erg van het boek genoten. De film daarentegen heb ik (nog) niet gezien.
Mijn oudste dochter heeft het boek gelezen en de film 3 keer gezien. Wat ik van haar begrijp is het boek veel uitgebreider dan de film. En de vader van Will is in het boek blijkbaar minder aardig dan in de film.
Ik heb de film nog niet gezien. Zou graag weer eens een keer naar de bioscoop willen.
De bioscoop is een leuk uitje vind ik. Maar ook best pittig geprijsd.