Reacties

Kleding verstellen + 7 dingen die in je SOS reparatiedoosje moeten! — 36 reacties

  1. Dit is een boek waar ik wellicht wat aan heb. Zag mijn moeder vroeger ook altijd in de weer en dacht dan: Dat doe ik later ook, als ik groot ben!
    Ondertussen ben ik volwassen met 2 pubers maar kan net een knoop er terug aanzetten :)
    Maar de drang is er nog steeds om meer te kunnen..

  2. Ik stop sokken en gaten in truien en vesten, ik zet knopen aan en repareer scheuren en gaten in broeken zo goed als het gaat. Ik heb nooit naailes gehad maar met een beetje oeffenen kan ik dingen op mijn eigen manier voor elkaar krijgen. Zo heb ik mijzelf ook geleerd om gordijnen te maken, gaat prima.

  3. Sokken stoppen, knopen aannaaien, hemdsmouwen inkorten en ritsen vervangen (met moeite), doorgesleten spijkerbroeken van een lapje voorzien (met tegenzin want lastig manouvreren met die pijpen), losgeraakte zomen vastzetten. Op vakantie gaat er een garenvlecht mee en een naainaald, naar het werk twee maten veiligheidsspeld. Maar als je bij het sorteren en vouwen van de schone was je spulletjes goed bekijkt, word je zelden overvallen door een kapot kledingstuk - je ziet dan immers al wat versteld of verstevigd moet worden.

  4. ik kon eigenlijk nooit iets zelf maken , tenminste dat dacht ik altijd, tegenwoordig probeer ik gewoon om het zelf te maken en als het lukt is het mooi meegenomen, niet geschoten is altijd mis zei mijn moeder altijd, en het grappige is dat je altijd meer kunt dan je denkt, nu nog mijn dochter zover zien te krijgen dat ze het ook zelf gaat proberen i.p.v. moeders het te laten oplossen, ik heb tenslotte door zelf dingen te maken en te verstellen al heel wat eurootjes bespaart

  5. Ik herstel mn kleding tot er niets meer aan te herstellen valt.
    Vooral onderbroeken vragen om regelmatig onderhoud van losgelaten elastieken.
    Broeken moet ik zowiezo altijd vermaken omdat ik een raar model heb en ze dus achter altijd te wijd zijn als ze voor goed zitten.
    Sokken heb ik in m'n geitenharensokkentijd ook gestopt, maar de moderne sokken zijn niet meer te stoppen.
    Heb nog wel sokkenwol in alle kleuren in huis, je kunt er namelijk ook goed mee borduren ;)

    • Dat lijkt me fijn Marlien, dat je je broeken zelf kunt vermaken! Ik heb soms wel eens een rok die afzakt. Maar het lukt me dan niet goed om die smaller te maken.

      Ik ben onder de indruk dat je zelfs je onderbroeken onderhoud! Ik koop de mijne per 3 tegelijk voor 3 euro bij de Hema. Meestal koop ik gewoon nieuwe als ze kapot gaan...

  6. Ik stop de zelfgebreide sokken en soms de gekochte als het materiaal het toeing laat. Kleding verstellen heb ik van m'n moeder en schoonmoeder geleerd en inmiddels doen de jongelui het ook weer :) . Misschien komt dat omdat ze mij saltijd bezig zien met van alles en nog wat. Ik kan me herinneren dat als Oma kwam dat ze tegen m'n moeder zei ,, kind geef mij je mand met verstelwerk maar '' zo leerde je eigenlijk van veel generatie op generatie om dingen zelf te doen omdat je het met elkaar deed en oma of moeder je het voordeed . Ook leerde je natuurlijk op de huishoudschool vroeger heel veel van deze dingen . Eigenlijk is er hoe jammer ook veel kennis verloren gegaan .

    • Ik denk dat het goede voorbeeld geven zeker werkt. Zo hoop ik zelf dat mijn kinderen later veel gaan bewegen voor hun gezondheid, omdat ze mij elke dag zien hardlopen.

  7. Ooooh... hoe groen ik ook kies, vrees ik dat ik hier door de mand ga vallen!
    Gaten dichten, prima, maar echte grote dingen daar heb ik een te grote hekel aan naaien voor (heb in het verleden rokjes en broeken ed genaaid maar wilde altijd na een half uur de naaimachine door het raam gooien!).

    Wel probeer ik zo veel mogelijk tweedehands te kopen.

  8. Ja hoor, ik verstel. Al jaren. Beugeltje weer dichtzetten, sokje stoppen (tenminste, als het een leuke/lekkere sok is), zoompje ophogen, gaatje wegwerken met applicatie. Basiswerk, doe ik met mijn ogen dicht.
    Wat ik lastig vind ik dat al mijn broeken nu erg wijd beginnen te worden (fietsen naar je werk levert ook werk/extra shopredens op) en m'n nette broeken zijn niet makkelijk in te nemen. Dus misschien moet ik mijn basisnaaiset gaan uitbreiden met een naaimachine. Want een keertje de kleermaker in het dorp sponsoren, allah/alla. Maar nu het systematisch begint te worden, begint mijn portemoneee te klagen.

    • Wel fijn dat je broeken te wijd worden denk ik. Ik neem aan dat dit ook de bedoeling is? Hier in Doetinchem is de kleermaker zo duur, dat ik ben afgedropen. Ik ging er ooit naar toe met een rok, maar het kostte geloof ik 20 euro om die in te laten nemen.

  9. Verstellen doe ik nog steeds, sokken stoppen, broeken korter maken, kragen keren, ritsen in jassen en broeken zetten was mijn specialiteit. Ook veel voor anderen gedaan. Naaien van kleding doe ik niet zoveel meer omdat alles in de kringloop voor minder te koop is. Wel maak ik mijn eigen ondergoed. Ik heb ook altijd een tornmesje en een naald en draad bij me.

  10. Toen ik op mezelf ging wonen, kreeg ik zo'n SOS-setje van mijn oma. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen idee heb of ik het nog heb en zo ja, waar het dan is. Je raadt het dus al: zelfs voor een knoop aanzetten ren ik naar mijn moeder. Ik kan helemaal niks wat dat betreft.
    Wel een heel gaaf boek. Mij vielen ook gelijk de plaatjes op de voorkant op.

  11. Kleding zelf maken kan ik niet maar wat ik wel doe is kleding aanpassen. Ik heb een naaimachine en toen ik en paar jaar geleden 9 kilo afgevallen was heb ik jurken en t-shirts ingenomen aan de zijkanten zodat ze weer pasten. Ook koop ik soms kleding bij de kringloop en pas het aan. Vaak is het te wijd in de taille. Ik repareer ook dikke panty's bij de teen als er een gat in zit, ziet niemand en zonde om gelijk weg te gooien. Het lijkt mij een leuk en handig boek, ik zou ook wel ritsen willen kunnen vervangen maar of dat zou lukken....geen idee. Ik heb wel overgordijnen voor op zolder gemaakt van een lap stof uit de kringloop.

  12. Ik moet bekennen dat ik prima kleding kán verstellen, en dat voor mezelf ook doe, maar zelden meer voor de kinderen. Ik zag dat wel ooit zo voor me, in die versie van de werkelijkheid dat ik een ideale huisvrouw ben, maar in de praktijk doen ze gemiddeld twee weken met een versteld kledingstuk voor er weer wat mee is.

    Dus heb ik nog bergen knielappen liggen, en gooi ik de kapotte broeken weg, of knip ze hooguit boven de knie af. En ach, ze zijn vaak het tweede of derde kind dat die broek draagt.

    Ik ben net aan het overwegen om toch maar netjes een zoom in die afgeknipte broeken te leggen, nu mijn oudste (bijna 10 🙈) eindelijk over de neiging heen lijkt te zijn om zijn eigen kleren te bewerken met een schaar...

    Overigens ook deel van mijn basis-verstelsetje: een paar drukknoopjes. Niet die waar je een tang voor nodig hebt, maar die je op kunt naaien, van kleurloos plastic. Die kunnen echt heel fijn zijn als je erachter komt dat het decolleté van een wikkeljurk niet blijft zitten of de rok ineens wat ver open waait. 😅

    • Jij maakt ook echt prachtige dingen vind ik altijd als ik op je blog kijk Suzanne! Schitterende rokken en zo. Die doorzichtige drukknoopjes vind ik een goede tip!

  13. Ik had vroeger een klein metalen doosje met naaispullen in mijn tas, een doosje waar vroeger Strepsils in zaten. Maar nu niet meer. Wel heb ik veiligheidsspelden in mijn tas in een zijvakje. Voor noodgevallen onderweg. Moest grote moeite doen om aan veiligheidsspelden te komen trouwens.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Ontdek meer van Huisvlijt

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder