Bang voor de tandarts: twee keer per jaar voor controle

angst voor tandartsAls het om de tandarts gaat ben ik zo bang als een wezel. Ik ben echt bang voor de tandarts. En blogposts over tandartsen durf ik nauwelijks te lezen.

Maar juist vanwege die angst voor de tandarts dwing ik mijzelf twee keer per jaar op halfjaarlijkse controle te gaan. Zo voorkom ik achterstallig onderhoud, waardoor zo'n bezoek nog enger wordt.

De bron van mijn angst: verstandskiezen

Mijn angst voor de tandarts is een typisch gevalletje: 'De mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op komt dagen.' Want meestal sta ik met een klein kwartiertje weer buiten. De laatste keer dat ik een gaatje had was geloof ik in mijn kindertijd, en het enige dat er standaard moet gebeuren is tandsteen verwijderen. Maar ja, angst is niet rationeel, en ik kan het mezelf niet uit het hoofd praten. De bron van mijn angst zijn denk ik de twee verstandskiezen die ik bovenin nog heb, die ik zorgvuldig poets en flos en waarvan ik geen last heb, maar die er 'ooit preventief' uit moeten volgens de tandarts. En voor elke controle vrees ik dat 'ooit' dan zal zijn...

Ik zie zo ontzettend tegen een tandartsbezoek op...

Dus krijg ik twee keer per jaar een unheimisch gevoel, alsof er zich een donkere wolk boven mijn hoofd verzamelt, en bij nadere inspectie blijkt dit dan het groeiende besef te zijn: 'Ik moet over twee maanden weer naar de tandarts.' Ik probeer dat besef zo snel mogelijk weg te moffelen, en te onderdrukken, want wat heb ik er aan om me al twee maanden van te voren druk te maken?! Helemaal niets. Maar een maand of zo van te voren is er geen houden meer aan, en zie ik nog maar één oplossing: gáán. Dan ben ik er tenminste van af.

Op korte termijn tandartsafspraak maken

Vroeger maakte ik altijd direct een nieuwe afspraak als ik klaar was, maar omdat ik daar dan zo tegenaan ga hikken doe ik dat niet meer. De tandarts weet dat ik een ontzettend angsthaas ben, dus nu doen we het zo: rond de tijd dat ik voor de halfjaarlijkse controle moet bel ik op een gegeven moment gewoon en vraag nederig of ze die week, of liever nog, die dag misschien een plekje hebben. Zo verkort ik de acute stress van de tandartsafspraak.

Gisteren was het weer zo ver. Mijn laatste controle was in november, dat betekende dat ik in mei weer moest. Maar de laatste weken begon ik er al zo tegenop te zien dat ik gisteren om 13.30 de telefoon greep en belde. En wie schetst mijn vreugde toen ik om 14.15 terecht kon! Ik sprong een gat in de lucht, en vergat bijna dat ik bang ben voor de tandarts.

En vandaag werd ik wakker en had de wereld een stralende glans, want voorlopig ben ik weer bevrijd van de tandarts!

Oplossing voor angst voor de tandarts

Stiekem hoop ik wel eens dat mijn man zegt: 'Kom ga je gezellig mee een kopje koffie drinken?' En dan halverwege nonchalant zegt: 'Ik moet nog even een boodschap doen,' en dat we dan plotseling bij de tandarts zijn waar hij stiekem een afspraak voor mij heeft gemaakt. Want zoals ik al zei: het lijden dat ik vrees is meestal kleiner dan het werkelijke leed...

Hoe vaak ga jij voor controle? En zie je daar tegenop, of valt het wel mee?

Vergelijkbare berichten

23 reacties

  1. Ik ben ook geen fan van de tandarts maar ga net zoals jij ook braaf twee maal per jaar op controle. De schade kan dan nooit groot zijn denk ik dan maar. Over de verstandskiezen... Van mijn vorige tandarts moesten ze er ook preventief uit. Ik had absoluut geen last van de kiezen. Wel een afspraak maken hoor bij de kaakchirurg toen hij mij gezicht zag. Vlak nadat ik de afspraak had gemaakt bleek ik zwanger. Als ik geen last had van de chirurg het beter om het na de bevalling te doen. Dus 4 weken na de bevalling ben ik gegaan. En ik ben blij dat de chirurg het heeft gedaan want je krijgt zeer goede pijnstillers mee maar na afloop zei ik toch tegen hem dat ik liever een bevalling deed. Ik heb wel 2 weken last gehad en dat om iets eruit te halen waar ik juist geen last van had. Ik heb ook besloten dat de andere verstandskiezen er pas uitgaan als ik er last van krijg en niet preventief. Hmmm dit is niet echt een positief verhaal voor je tandartsvrees maar waarom moeten ze eruit als je er geen last van hebt...
    Ingrid

    1. Ik vond de behandeling bij de kaakchirurg juist wel meevallen. Behalve dan de napijn.
      Het trekken zich gaat veel makkelijker dan bij de tandarts. Bij mij is trouwens maar één van de verstandskiezen bij de kaakchirurg gedaan, de rest ging gewoon bij de tandarts.
      Enne, ik ga liever naar de tandarts dan bevallen ;-)
      Ik moet dus volgende maand en ik zie er idd nogal tegenop. Astmamedicatie is ook een gebitssloper helaas.

    2. Nog even iets anders. Misschien ligt het aan mijn computer maar ik kan je blog niet goed vinden als ik huisvlijt.com in typ. Dan kom ik steeds op het oude bericht van de zieke beer. Als ik via een andere website op een link naar jou druk en dan op het nieuwe onderwerp dan lukt het wel.
      Via huisvlijt.com naar 'home' geeft ook het oude bericht weer over de beer.

  2. Een mens lijdt dikwijls 't meest
    Door 't lijden dat hij vreest
    Doch dat nooit op komt dagen.
    Zo heeft hij meer te dragen
    Dan God te dragen geeft.

    Dat is de volledige tekst, van ene heer Revius, omstreeks 1600.
    Maar je angst herken ik volkomen, ik beloof mezelf altijd iets lekkers na afloop (kaasbroodje ofzo) en bedenk steeds dat het maar een flitsje in mijn hele leven is, dat moment in die stoel, al lijkt het daar niet op. Ademhaling reguleren en denken aan dat kaasbroodje straks, helpt me.

  3. Ben ik blij dat er heel goed met mijn tandarts te overleggen is.
    Preventief mijn verstandskiezen trekken hebben we al heel snel laten vallen onder het motto: ze zitten er en je hebt er geen last van, er is ruimte genoeg om er met poetsen bij te komen, gaat prima zo.

  4. Bang voor de tandarts ben ik niet.
    Best wel gek, want als tiener woonde ik zowat bij de tandarts en de orthodontist.
    Ik wisselde niet dus alles moest getrokken worden.
    Op mijn 15de had ik nog melkkiezen zitten.
    en mijn verstandskiezen kwamen geloof ik pas op mn 28ste door.

    Waar ik wel een broertje aan dood heb is verdoven.
    Daar heb ik nog dagen last van dus dat mijdt ik zoveel mogelijk.
    Als er geboord moet worden dan richt ik me op de buikademhaling en dan is het meestal best te doen.

    Maar ja ook bij mij zitten er nog twee verstandskiezen in, waarvan ééntje steeds verder kanteld.

  5. Ik ben niet bang voor mijn tandarts maar wel voor zijn behandelingen en al helemaal voor de afloop. Door mijn chronische vermoeidheid/slechte gezondheid heb ik een lange nasleep van een behandeling (bankdagen of weken napijn) en op de een of andere manier werken pijnstillers bij mij niet of onvoldoende. Verder heb ik door de coeliakie een erg kwetsbaar gebit. Dus ben de helft van mijn kiezen al kwijt, op de andere helft zitten kronen, heb ladingen gaatjes laten vullen en hervullen aangezien mijn kiezen de vullingen eruit werken, er breken stukjes vanaf, zenuwbehandelingen, zenuwbehandelingen door kronen heen, kaakchirurg, botontsteking na trekken, versplintering van kaak door trekken. Dus hou op, schei uit. Volgende maand moet ik weer voor controle en het zou me niet verbazen als er weer twee kronen bij moeten komen.
    Soms denk ik dat ik achteraf beter al jaren geleden voor een kunstgebit had moeten kiezen, maar nu ben ik wel zuinig op de kiezen die ik nog heb.

  6. Hier dus ook zo"n enorme angsthaas...en sinds twee dagen ligt er een briefje op het kastje in de gang...de herinnering van de tandarts dat het alweer een half jaar geleden is dat we hem bezochten...nee hoor lijkt wel gisteren ;-)

  7. Hier nog zo'n heldin. Ik snap niet waarom, maar...vréselijk vind ik het. En meestal heb ik niets bijzonders!En ik heb een heel aardige tandarts, ook nog!

    En daarna...o, al regent het pijpestelen, al moet ik eindeloos op de bus wachten, het maakt me allemaal niet uit. De wereld ligt weer voor me open!
    Liesbeth

  8. Ik weet nu niet meer of ik laf ben of misschien wel dapper,want ik ben er, schrik niet, al zo'n jaar of drie niet meer geweest. Een heel aardige man, hoor, die ik al jaren ken en waar ik ook jaren lang met de kinderen ben geweest (want als het daarop aankwam dan konden ze op me rekenen). En mijn man gaat er ook braaf alle 6 maanden naartoe, maar ik ging ineens niet meer. Het probleem was en is dat mijn tanden langzaam aan het afbrokkelen zijn. Ze zitten vol vullingen en kronen en nu ook nog halve kiezen.
    Voor mij zijn mijn tanden een soort oude auto aan het worden waarop ik helemaal ben uigekeken en waarbij een nieuwe kras of deuk meer me niet meer interesseert. Bij de laatste gelegenheid heb ik een waar kapitaal betaald, maar de stukken vulling waarmee hij enkele tanden weer eens had opgelapt vielen er binnen 10 dagen weer uit en de pijn boven aan de achterkant is er nog steeds en nu drink ik koude of hete dingen maar aan de andere kant. Een mens went aan alles... Maar ik sta nog steeds op de lijst, verzekerde hij mijn man, dus als ik me een dezer dagen bijzonder verveel zal ik er nog maar eens een kijkje gaan nemen. En ik geloof dat er een maximum begrag is waarboven je niet hoeft te betalen, dus dat zou nog wel eens voordeliger kunnen zijn!

    1. Ik zou toch probere om je gebit weer op orde te krijgen. Er is immers een verband gelegd tussen ontstekingen etc in de mond en hart en vaatziekten en bepaalde kankers. Bovendien weet ik van een collega die ook nooit naar de tandarts ging zij enorm onaangenaam uit haar mond rook. Zij at continu kauwgom. Lijkt me voor je man ook niet prettig.
      Er zijn ook speciale tandartsen voor angst en de collega van hierboven heeft onder narcose alles laten herstellen. Uiteindelijk moest ze wel een onder gebit maar boven is het weer netjes geworden.

  9. Gelukkig ik ben niet de enige die al lange tijd niet geweest is (meerdere jaren), nou heb ik dan ook nergens last van ( geen ontstekingen, pijn, vullingen die loszitten enz). En ja het staat op mijn lijst bovenaan ( naast naar de huisarts gaan voor een uitstrijkje en overleg over een moedervlek)

    1. Het uitstrijkje vind ik ook niks, maar daar ga ik wel braaf naar toe.

      Wat is het toch dat we zo'n hoge drempel hebben voor dit soort zaken? Ik heb zelf ook de grootste moeite om de huisarts te bellen voor een afspraak, omdat het altijd zo moeizaam gaat om een afspraak te maken, en ik bovendien standaard een uur moet wachten om ze uitlopen...

    2. problemen om een afspraak te maken bij de huisarts heb ik niet. Gewoon hun website/afsprakenrooster op zoeken en iets uitkiezen (welke dokter en enkele of dubbele afspraak, vakje invullen waarover het ong zal gaan). Via de telefoon zal ook wel kunnen maar dan stoor je bij het consult van een ander, via sms moet ook kunnen. Er is geen assistente. Wachttijden zijn bijna altijd beperkt, ik denk tot nu toe 1x een half uur, meestal max 10 min.
      Afspraken bij de tandarts is veel moeilijker, duurt ook meestal lang voor je er terecht kunt Daarom gaan een aantal van ons ook wel naar een ander, die werkt vooral zonder afspraken (gewoon in de wachtkamer gaan zitten, tot nu toe max 10 min wachten).
      Huisarts zeurt altijd over mijn gewicht, reden geworden voor mij om niet te gaan.

    3. Dat lijkt me echt geweldig zeg! Dat je gewoon de afspraak op een rooster kunt maken. Nu hang ik eerst altijd een kwartier in de wacht aan de telefoon, dan moet ik nog 'langs' de assistente, en als het haar behaagt mag ik een afspraak maken. Meestal een week later.

      En dán moet ik dus meestal een uur wachten op de dokter.

  10. Ik ben/was zo bang dat ik heel lang niet naar de tandarts was geweest. Echt geen aanrader want toen ik eindelijk weer moed had verzameld ben ik anderhalf jaar lang bezig geweest om mijn gebit weer in orde te krijgen. Dus hoe bang ik ook ben ik ga het bij houden want anderhalf jaar lang elke 3 weken in de stoel liggen wil ik nooit meer.

    1. Goed van je Annemarie! Dat uitgangspunt heb ik ook: door regelmatig te gaan met knikkende knietjes, hoop ik te voorkomen dat ik achterstallig onderhoud krijg en nog veel verder van huis ben.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.