Marie Kondo: een kritische kijk op een populair fenomeen
Opruimgoeroe Marie Kondo is enorm populair.
Ik kom regelmatig bloggers tegen die beschrijven hoe ze hebben opgeruimd! met behulp van de Marie Kondo methode. Denk aan foto's met 15 vuilniszakken vol zooi die is opgeruimd en weggedaan in de queeste naar een eenvoudiger leven. En het ís ook een aanstekelijke methode. Als je het boek Opgeruimd! leest gaat er al snel iets kriebelen.
Tegengeluiden tegen Marie Kondo
Maar inmiddels komen er ook wat tegengeluiden over Marie Kondo. En ik moet zeggen dat ook ik de Marie Kondo methode niet exact heb toegepast. Zoals ik al zei: 'Het ging wel kriebelen,' maar ik heb Marie Kondo meer gebruikt als inspiratie om her en der eens wat zooi weg te doen.
Waarom ik Marie Kondo niet stap voor stap heb toegepast
- Ik vond het intimiderend veel werk. Ik schrok er voor terug om bijvoorbeeld mijn hele boekenkast leeg te ruimen en alle boeken uit het hele huis te verzamelen en op de grond te leggen. Wie heeft de tijd?!
- Ik had geen puf en tijd om ieder voorwerp te pakken en me dan af te vragen: 'Word ik hier blij van?' Dat soort dingen weet ik namelijk nooit. En van een schroevendraaier word ik bijvoorbeeld niet blij, maar handig is zo'n ding wel.
- In het verleden heb ik wel eens dingen weggegooid, en daar later toch spijt van gekregen! Ik weet wel dat je moet waken voor het argument: 'Misschien komt het nog van pas,' maar soms komt iets later inderdaad nog van pas!
Ik ben niet de enige die wat kanttekeningen plaatst bij Marie Kondo.
Is de Marie Kondo manie doorgeslagen?
In de Flow van februari 2017pixa vraagt journaliste Bernice Nikijuluw zich af of de Marie Kondo manie niet is doorgeslagen:
'Is ons nu niet en masse een schuldgevoel aangepraat waardoor een heleboel mensen die daar helemaal niet gelukkiger van worden aan het weggooien zijn geslagen? Hoezo zou je je louter moeten omringen met dingen waar je blij van wordt?'
Ze concludeert vervolgens dat het heel persoonlijk is. De één floreert juist in een rommelige omgeving, de ander kan alleen werken in een keurig opgeruimde omgeving.
Conclusie
Zoals zo vaak ligt de waarheid in het midden. Het fijne aan Marie Kondo is dat ze je als het ware een schop onder de kont geeft om eens kritisch naar je spullen te kijken en je af te vragen: 'Heb ik dit echt allemaal nodig?' En dan kan het heerlijk zijn om eens flink op te ruimen en orde op zaken te stellen. Zelf kan ik het heerlijk vinden om me letterlijk te ontdoen van allerlei ballast en overbodige spullen.
Anderzijds kan het best zo zijn dat je antwoord luidt: 'Ja!' of 'Nee, maar ik wil het toch allemaal houden want ik voel me hier goed bij!' En dan is het ook oké.
Leestips
Wat vind jij van opruimgoeroe Marie Kondo? En ben je zelf aangeraakt door het Marie Kondo virus?
Ik heb dat boek niet gelezen maar ik ruim zelf af en toe mijn spullen uit ,het probleem is mijn dochter die woont in een klein huisje dus veel van haar spullen staan hier nog opgeslagen en dat is een echte verzamelmie vooral nog dingen die van mijn ouders geweest zijn.
Ja, dat is wel lastig inderdaad Simonne. Want je kunt natuurlijk niet de spullen vóór je dochter weggooien. Dus dan zit jij er dus mee. Misschien kun je haar een boek van Marie Kondo cadeau doen voor haar verjaardag? Wellicht helpt het als een duwtje in de rug ; )
Onze boekenkast is het enige dat wij echt gekondood hebben, en daar hebben we geen spijt van gehad. We hebben nog steeds een muur vol boeken, maar daar staat geen troep meer tussen. Verder vond ik het ook teveel werk. :-)
Goed zeg dat je een heleboel boeken hebt weggedaan. Boeken vind ik altijd 1 van de moeilijkste dingen om weg te doen.
Precies wat je zegt, ik word ook niet blij van elk voorwerp in mijn huis maar sommige dingen zijn wel heel handig.
We zien het ook meer als schop onder de kont dan als precieze instructie
Ja, en als schop onder de kont is het beslist effectief : )
Nee, ik werd er niet door geinspireerd. Ik vind het ook te ver gaan.
Toen wij ons huis in de verkoop zetten, nu drie jaar geleden, hebben we heel veel opgeruimd. Ik ben meer het type van wie wat bewaard, die heeft wat. Ik heb ondertussen geleerd dat wanneer ik heel erg twijfel of ik iets weg wil doen dat ik daar spijt van krijg.
Ja, spijt krijgen dat je iets hebt weggedaan is heel vervelend. Helaas heb ik ook hier ervaring mee.
Wij hebben een paar jaar geleden flink opgeruimd en dat was echt nodig. We houden het vanaf die tijd allemaal heel goed in de gaten en doen meteen weg wat weg kan. Bewaren voor je kunt niet weten.... doen we niet meer. Twee grote zolders met dingen waarvan we niet eens meer wisten dat we het hadden zijn nagenoeg leeggemaakt. Er staan nu alleen dingen die zeker eens per jaar worden gebruikt. Kleding wordt tweemaal per jaar nagekeken en wat dat jaar helemaal niet gedragen is of gewoon niet lekker zit gaat onherroepelijk weg. Fysieke boeken koop ik niet meer. Wij lezen wel e-books. Ik heb het boek van Kondo nooit gelezen, maar het is sowieso goed dat mensen eens aan het denken worden gezet. Slaafs volgen wat zij (en andere goeroes) zeggen is natuurlijk grote onzin. Maar zoals met zoveel dingen in het leven is het verstandig om juist dátgene er uit te pikken wat voor jou goed is. Ik wil geen huis meer met ongebruikte overtollige spullen. Ik ben er achter gekomen dat een overzichtelijk opgeruimd huis veel fijner is. Ook schoonmaaktechnisch. Ik ben ervan overtuigd dat teveel rommel niet goed voor mij is. Maar ik ga echt niet tegen andere mensen roepen dat zij het ook zo moeten doen. Vrijheid blijheid, hoor!
Dat klinkt heerlijk opgeruimd Wieneke! Heerlijk om onnodige zooi weg te doen. Dat is feitelijk ook alleen maar ballast.
Bij ons kan een olifant nog geen schade aanrichten! Dus met dat opruimen zit t wel goed hier!
Heb je heel weinig spullen Nancy? En is dat bewust?
Het boek heb ik niet gelezen. Ik ruim op en gooi spullen weg als ik alleen ben. Dan kan ik er rustig over nadenken en wordt ik niet tegengehouden????
Ik snap wat je bedoelt Lisette... Mijn man en kinderen willen ook altijd alles houden!
Alle boeken op de grond leggen??? Daar is mijn huis niet eens groot genoeg voor! Ik weet precies welke boeken ik heb, welke onderwerpen en schrijvers. Ik geef wel eens een boek aan een ander omdat het boek daar beter op zij plek is, maar verder, nee, van mijn boeken blijft de opruimcoach af.
Ja, dat hoort dan bij het 'proces' Greet! En als je ze eenmaal op de vloer hebt liggen moet je ook wel. Maar ik moet er niet aan denken!
Wij zitten nu in een tussenhuis. Al onze spullen zijn opgeslagen en he t meest noodzakelijke hebben we mee. En ik vind he t heerlijk!
Ik ben snel klaar met schoonmaken.???? en houd meer tijd over dan ooit.
Wat ik wel mis. ...mijn naaimachine, maar omdat ik geen tafel heb waarop ik die kan gebruiken, we hebben nu een eetbar, heb ik hem niet meegenomen.
En ik mis mijn eettafel, een bar is niets voor mij, zo ongezellig! Alle frutsels, schilderijen,vaasjes ect, niets maar dan ook niets mis ik.
Een bar lijkt mij ook niet prettig. Maar wat fijn dat het zo goed bevalt zonder al die spullen. Hoe ga je dat nou doen in je definitieve huis?
Dat moeten we nog zien. In ieder geval ga ik veel en veel minder neerzetten . Ik denk dat ik heel veel naar de kringloop zal doen. En als eerste zet ik mijn grote eettafel neer in mijn woonkeuken en gaan we met zijn allen weer gewoon gezellig aan tafel eten.
Ben alleen bang dat als ik de dozen openmaak ik een soort sinterklaas gevoel ga krijgen. Allemaal cadeautjes openmaken!
Wat zal het heerlijk zijn om weer met het gezin aan een tafel te kunnen zitten.
Maar dat Sinterklaasgevoel klinkt niet zo best Marie : )
Ik ben sowieso al iemand die graag opruimt. Ik heb helemaal niet met Marie, heb het boek ook niet gelezen. Ik doe telkens een stukje, vooral nu we zijn verhuist is de gehele zolder nog 1 bende. Ik wil hier zeker wat structuur in brengen maar doe dit op mijn eigen tempo en eigen manier :-)
Als je zelf de discipline en methodes hebt is zo'n opruimgoeroe ook niet nodig. Dat is meer voor mensen die een duwtje in de rug nodig hebben of wat handvatten.
Geen Marie Kondo voor mij. Ik heb een jaar of vijf meegedaan met de D'r uitdaging en daarbij veel dingen weggedaan. En gemerkt dat het wegdoen met de jaren makkelijker wordt. Want in jaar vijf neem je de spullen in handen die je in jaar 1 niet weg wilde doen, en in jaar 2,3 en 4 niet hebt bekeken en niet eens aan hebt gedacht.
Verder moet je rekening houden met alle gezinsleden. De een doet makkelijker iets weg dan de ander. Ik heb wel gemerkt dat als je zelf minder krampachtig doet over "jouw" hobby spulletjes en aandenkens, je gezinsleden ook (langzamerhand) makkelijker afstand doen van spullen. Ik doe nooit stiekum spullen van de anderen weg, ook geen kapotte, want daar komt gedoe van en dat is het niet waard.
Dat laatste klopt inderdaad. Ik mag van mijn man ook echt niets weg doen. Ik heb het ooit 1 keer gedaan, en dat is me niet goed bekomen. Dat doe ik niet nog een keer.
Nooit van gehoord ik heb gen boek nodig om op te ruimen. Ik woon klein, ik ben lang geleden gestopt met dingen naar binnen sjouwen. Dat werkt erg goed.
Die Marie Kondo lijkt mij een drammer en kom ik op heel wat blogs tegen....
Zo'n 10 jaar geleden wel fors opgeruimd, want ik bewaarde inderdaad teveel en na 2 verhuizingen in korte tijd is nog meer weg gedaan, waar ik nu soms spijt van heb, want "dit of dat" was nu handig van pas gekomen.
Een ziekelijke verzamelwoede zoals je wel eens in programma's ziet, waarbij woningen echt helemaal volgebouwd zijn, is het andere uiterste, maar daartussen is best wel een middenweg mogelijk als sommige spullen je dierbaar zijn of mogelijk handig voor een klusje.
Ik kan Marie Kondo zo langzaamaan niet meer horen of zien, alsof er een strenge schooljuf staat, die jou wel even zal vertellen, wat goed of fout is.
Dat het goed is om af en toe wat kritisch op je spullen te zijn over wat weg kan, maar niet op die manier.
Wie gelukkig wordt van een kaal huis zonder herinneringen en dierbare spullen moet dit concept zeker volgen, maar ik kies liever voor de middenweg en dan heb ik maar wat rommel in de ogen van anderen, maar wie is die ander nu helemaal???
Echt, ik word al geïrriteerd als ik Marie Kondo weer op een blog zie verschijnen...
Overigens niet persoonlijk bedoeld op dit blog, maar dat mens roept echt irritatie bij mij op, hoe mensen klakkeloos het concept volgen, maar nooit schrijven of ze er echt gelukkiger van zijn geworden.
Ja even, maar nooit eens de teleurstelling, dat men iets teveel heeft weggedaan in de opruimwoede, gedicteerd door deze Marie.
Daarbij aangetekend, dat ik nogal wars ben van mensen, die de enige echte waarheid lijken te verkondigen, welke altijd in het midden ligt ;)
Groetjes Lily
Juist niet een leeg huis zonder herinneringen! Ze wil dat je een huis hebt waar je blij van wordt, dus mèt herinneringen. Je mooie jurken niet in de kast laten hangen voor de juiste gelegenheid, maar ze aantrekken (al kun je bepaalde jurken misschien beter alleen thuis dragen...).
Als je blij wordt van al je boeken, móet je ze juist houden, maar zet ze dan ook daar neer waar je er gemakkelijk bij kunt.
Als je twijfelt, zet het voorwerp dan in het volle zicht en leef ermee, je kunt altijd later nog beslissen wat je doet.
LOL, ik moet een beetje glimlachen Lily want de irritatie spat ook van je reactie af : )
Bij mij roept Sylvie Meis altijd een boel irritatie op.
Ik moet er nu achteraf zelf ook wel om lachen, maar echt, wat word ik geïrriteerd van dat mens.
Ik begrijp wat je bedoeld met Silvie Meis, maar zo kan ik er nog wel meer opnoemen ;)
Groetjes Lily
Ik heb het boek hier liggen en ben wel aangestoken geweest. Heb erdoor heel veel weggegooid maar lang niet zo veel als wat via haar methode zou kunnen. Er zijn gewoon nog te veel dingen die niet nodig zijn en die me niet perse gelukkig maken, maar wat toch zonde is om weg te doen.
Zo'n tussenweg lijkt mij ook het beste.
Volg eigen methode
Elke dag iets weggeven
Zo min mogelijk abonnementen aangaan
Krant alleen zaterdag
Bootschappen zo min mogelijk voorraad in slepen
Lid van de bibliotheek
Geen sportclub zelf bewegen
Fietsen wandelen
Spullen naar of van kringloop z.n
Koffie drinken onderweg bij A.H of bib
Geen Marie Condo nodig
Dus geen boek gekocht
Ik vond haar idee van dingen wegdoen die niet passen bij je leven zoals je dat graag zou zien wel een eye-opener. Verder neem ik het een beetje met een korreltje zout. Ik geniet van weinig spullen, maar wil me niet in allerlei bochten wringen om dat ene keukengereedschap op 600 manieren te gebruiken, omdat ik de makkelijkere oplossingen heb weggegooid.
Ja, daar heb je een goed punt LLMM. Sommige spullen zijn gewoon handig om te hebben en maken het leven makkelijker.
Wat een leuke foto heb je trouwens!
Ik vond het boek 'Spark Joy' fijn om te lezen. Er staan handige tips en praktische voorbeelden in. Mijn kledingkast heb ik volgens haar methode wel echt heel goed kunnen opruimen. En tot nu toe heb ik daar ook geen spijt van gehad. Verder ben ik nog niet gekomen, want ik zie op tegen mijn boekenverzameling. Maar ik denk dat je niet alles hoeft over te nemen van de methode maar eruit moeten halen wat voor jou werkt. En daar dan je eigen draai aan moet geven.
Bij Marie Kondo heb ik wel het gevoel dat je eigenlijk echt haar methode helemaal moet volgen, omdat het anders niet werkt. Maar ik heb wel kleine dingen overgenomen van haar, zoals mijn ondergoed rollen!
Ik heb het boek vorig jaar gekocht en gelezen. soms vond ik het ver gezocht, doch ook praktisch. Leuk boek om te lezen!
Het strakke past niet bij mij, doch het geeft stof tot nadenken.
Ik begon met opruimen en nam adviezen van haar daarin mee.
Ook kocht ik het boek ontspullen, meer leven met minder van James Wallman, dit boek bevat naast psychologische inzichten, ook praktische tips. Hoe kom je niet in de verleiding om nog meer te kopen, want daar komt het door, toch?
Het meet aansprekend vond ik van hem, verzamel herinneringen en ervaringen in plaats van spullen en toch kocht ik zijn boek!!.... in het kader van ontspullen...
Ik werd er blij van!
Als een boek stof tot nadenken geeft vind ik het al waardevol. En vervolgens kun je het dan gebruiken op een manier die bij je past.
Ja, ik heb het boek gelezen en heb heel veel opgeruimd, maar ben er nu even klaar mee. Mijn kinderen werken helaas niet zo mee :-(
Kinderen zijn hinderen als het gaat om opruimen ; )
Ik had dit echt nodig! Voor mij was het heel erg fijn om m’n kledingkast op te ruimen. Minder kleding maakt dat ik blijer ben met de kleding die ik wel heb en makkelijker kies en combineer. Maar schroevendraaiers; daar mier je er gewoon 1 van alle soorten van hebben. Maar sommige mensen hebben 10 dezelfde en dat is ook echt niet nodig.