Wat draag je naar een begrafenis? 8 vuistregels
Wat draag je naar een begrafenis?
Moet je helemaal in het zwart? Mag een spijkerbroek?
Een maand geleden had ik een begrafenis. Een buurvrouw was overleden.
Voor zo'n uitvaart kleed ik me met aandacht.
Ik heb een begrafenis jurk
Eerlijk gezegd heb ik zelfs een soort 'begrafenis jurk'. Die trek ik altijd aan bij begrafenissen. Hij is donkerblauw en daardoor stemmig, keurig van lengte en netjes. Hij heeft bovendien een empire lijn, zoals in de tijd van Jane Austen. Ik vind het erg belangrijk om er netjes en stemmig uit te zien bij een uitvaart. Het is mijn manier om te laten zien dat ik moeite heb gedaan, en dat ik de ernst van de gebeurtenis invoel.
En hieronder mijn 'begrafenis jas'. Van wijlen V&D, dus dat is wel toepasselijk ; )
Ooit was het de norm om als vrouw in een zwart mantelpakje en vaak ook nog een hoed naar een begrafenis te gaan. Maar dat is nu niet meer nodig, tenzij je het zelf prettig vindt natuurlijk.
Wat draag je naar een begrafenis?
Net als bij een bruiloft gelden voor een begrafenis bepaalde regels en normen. Maar net zoals bij bruiloften worden die regels en normen steeds persoonlijker en individueler.
Hoe weet je dan welke kleding geschikt is en/of verwacht wordt op een begrafenis?
Daarvoor zijn er gelukkig een aantal handige trucjes en hulpmiddeltjes!
1. Lees de rouwkaart!
Net als bij uitnodigingen voor bruiloften wordt op rouwkaarten soms een dresscode vermeld. Dan wordt bijvoorbeeld gevraagd om allemaal in een bepaalde kleur te komen. Staat er geen dresscode op? Bestudeer dan de rouwkaart zelf op stijl en uitstraling. Is het een hele klassieke rouwkaart? Dan kun je er van uitgaan dat op de begrafenis stemmige, nette kleding wordt verwacht.
N.B. Je hebt tegenwoordig ook digitale rouwkaarten om een uitvaart aan te kondigen. Die kwam ik tegen op de site Uitvaart compact die zich profileert met budget begrafenissen.
2. Wat draag je naar een begrafenis: Mmet deze 3 kleuren kun je niet fout gaan!
Biedt de rouwkaart geen indicatie van de verwachte kleding? Dan zijn er 3 kleuren waarmee je hoe dan ook goed zit bij een uitvaart:
- Zwart
- Grijs
- Donkerblauw
3. Kies hoe dan ook voor nette kleding.
Op een begrafenis geeft het geen pas om in slordige, kapotte of zwaar afgedragen kleding te kopen. Dus geen afgetrapte gympen, kleding met vlekken of scheuren.
4. Wat draag je naar een begrafenis: Houd accessoires rustig
Een handige vuistregel bij begrafenissen is om maximaal twee opvallende accessoires te hebben. En niet te schreeuwerige accessoires. De reden is dat dit afleidt van de begrafenis en de ernst van de situatie.
Tenzij op de rouwkaart anders vermeld staat natuurlijk.
5. Zonnebrillen: hoe zit het daar mee?
Een (ingetogen) zonnebril mag. Het kan soms ook een manier zijn om jezelf een beetje af te schermen van alles om je heen. Tracy Ullman zong destijds niet voor niets: 'Oehoe sunglasses, to hide behind!'
Maar zet je zonnebril binnen wel af.
Je bent tenslotte niet één of andere celebrity die last heeft van paparazzi. En zeker als je gaat condoleren is het netjes als je je zonnebril af doet.
Wat draag je naar een uitvaart? 6 regels
Hieronder 8 algemene vuistregels voor kleding op een begrafenis. Let op: hoewel sommige mensen ze overdreven zullen vinden, speel je met deze regels wel op 'safe'. Je weet dan zeker dat je gepast gekleed bent voor een begrafenis.
- Geen bloot middenrif.
- Voor mannen is het goed om een grijs, zwart of donkerblauw pak te dragen.
- Liever geen spijkerbroek!
- Geen sneakers.
- Donkere kleuren worden gezien als teken van respect.
- Met zwart, grijs of donkerblauw als kleur zit je altijd goed.
- Rokken over de knie
- Geen mouwloze tops
Deze regels zijn een verzameling van advies van Remember Me, Elle en Trouw.
Fleurige kleding begrafenis?
Omdat er tegenwoordig geen duidelijke regels meer zijn voor kleding voor een begrafenis kan fleurige kleding soms ook. Sterker nog, het kan zelfs op de rouwkaart staan, het verzoek om fleurige kleding aan te doen naar de uitvaart. Maar zo niet, dan zou ik op safe spelen, en niet al te fleurige kleding aantrekken.
Meer weten over wat te dragen bij een uitvaart?
Er is een heus boek over etiquette rondom begrafenissen: Protocol & Etiquette rondom de uitvaart. Het kost 39,95.
Wat draag je naar een uitvaart samenvattend
Kies voor grijs, zwart of donkerblauw als kleur, en nette kleding. Dan kun je eigenlijk niet mis gaan.
Leestips
- Lees ook mijn post over rouwclowns.
- Rouwproces
- Zelf aangifte van overlijden doen
- Wat moet je doen als iemand overlijdt?
- Tafelmanieren
- Verklaring van erfrecht ervaring
Wat trek jij aan bij een uitvaart?
Laatst stond op de kaart "fleurige kleding". Met een zonnetje was het een kleurrijke slang mensen.
Dat is een duidelijke dresscode Izerina. Hield de overledene erg van kleur?
hij hield niet van dat sombere zwart
Aha. Nou mooi dat daar op werd ingespeeld.
Ik ga als mijzelf...en tot nu toe is dat nooit een probleem geweest.
Als ik naar een begrafenis ga dan draag ik kleren in een rustige kleur . redelijk netjes. Geen spijkerbroek of sneakers. Weet je dat men vroeger bij begrafenissen geen sieraden droeg ? Behalve parels, wrsch. omdat deze op tranen lijken. Je ziet het nog weleens bij rouwbloemen, er zitten dan om het lint vast te maken een paar van die lange naalden met een parelkop door.
Nee, dat wist ik niet Louloudi. Maar ik kan me daar best wat bij voorstellen. Leuk om te weten!
Op mijn laatste ontvangen begrafeniskaart stond 'Kom zoals je bent' Dat vond ik een zéér bevrijdende toevoeging om je niet in allerlei aanpassingen te hoeven beklemmen.
Dat heeft ook wel iets inderdaad! Best bijzonder om dat op een kaart te zien!
Ik heb er twee gehad op een paar weken tijd een goede vriend en een schoonbroer en daarbij droeg ik een zwarte broek en een zwart vest met een wit shirt soms draag ik ook een wit lederen vest met een groen shirt ,het gaat er om een beetje deftig gekleed te zijn want je ziet soms iets waarvan je zegt doe dat thuis aan.
Ik had ooit net zo'n soort donkerblauwe jas als jij laat zien. Mijn man vond het helemaal niets, maar ik vond hem zeer gepast voor begrafenissen.
Op een dag was de jas uit mijn kast verdwenen. Had mijn man hem in de kledingcontainer gegooid!
De laatste jaren hebben we helaas de nodige begrafenissen bijgewoond, en inmiddels is mijn man het met me eens dat die blauwe jas daarvoor zeer geschikt zou zijn geweest.
Ik vind het van fatsoen naar overledene en nabestaanden getuigen als je je kleding aanpast aan wat gewenst is. Staat er op de kaart "vrolijk"of "wit" of zoiets, dan houd je je daaraan, anders is stemmige kleding gewenst.
LOL. Ik moet wel een beetje lachen om die man van jou... Best erg dat hij die jas gewoon heeft weggegooid. Maar hij geeft in ieder geval nu wel toe dat dit niet handig was.
Ik ben het met je eens dat het van fatsoen getuigt als je je kleding aanpast naar de wensen van de nabestaanden. Kleine moeite vind ik.
Ik heb ook een "begrafenisjurk". Eigenlijk is het gewoon een nette donkerblauwe jurk die ik dan draag met een donkerblauw jasje erover. Ik vind het ook normaal om fatsoenlijk naar een begrafenis te gaan.
Ja om er nu helemaal anders uit tr zien dan normaal vind ik ook weer wat ..lees: zwarte hoed, mantelpakje, zwart, zwart. Ik zou het ingetogen houden, sober gekleed, maar wel wat bij mij past.
Ik heb een zomer begrafenis set en een winter. Helaas ook erg veel begrafenissen meegemaakt. In de zomer en grijze broek, lichtgrijs shirt en mouwloze blouse met een werkje. Winter een zwarte mouwloze jurk.... naar keuze kleur t shirt eronder en sjaaltje. Dat kun je overal heen aan! Ik hou van goede klassieke basis "stukken" in de kast.
Op de begrafenis van mijn vader droeg ik een speciaal gekochte jurk. Ik moest de uitvaart 'leiden' en spreken. Die jurk heb ik nooit meer aangehad....
Zo'n jurk is natuurlijk altijd verbonden met die droevige dag. Ik kan me best voorstellen dat je die daarna niet meer hebt gedragen.
Voor de zomer heb ik een wat kortere, donkerblauwe jurk met korte mouwen. Maar geen nette jas.
Bij de begrafenis van mijn engeltje had ik lichte kleuren aan.
Verder heb ik een zwarte broek, shirt/ hemd en vest. Bij mijn vader was ik volledig zwart gekleed. Bij mijn moeder had ik zwarte broek, roestkleurig hemd en zwarte vest. Ik heb steevast een zwarte "geklede"broek, zwart shirt en zwarte vest
Hier doe ik vaak gewoon iets netjes aan en het ligt heel erg aan de leeftijd/familie van degene die overleden is. Mijn dochter van 6 had afgelopen zomer het vrolijke jurkje die haar alde pake (overgrootvader in het fries) zo mooi vond staan.
Dan is het ook juist weer een gebaar naar je overgrootvader toe. En voor kinderen is het ook nog weer anders vind ik.
Omdat ik ze ook professioneel soms doe heb ik sowieso voldoende in de garderobe ervoor. Gewoon, zwart. Rok, bloesje of jurkje met 3/4 mouwen.
Ik zou me altijd houden aan de wens van een familie. En zelf maakt het me ooit echt niet uit hoe mensen willen komen. Voel je je het lekkerst in je joggingbroek, mij best :)
Gelukkig is mijn laatste begrafenis alweer bijna 12 jaar geleden, maar ik heb wel een jurk in de kast die ik zou kunnen dragen. Moet m wel weer even passen of het echt lukt. Hoop dat het nog lang duurt voordat ik er weer een heb. Maar ik zou me aan de wensen van de overledene willen houden, zijn er geen specifieke wensen kies ik voor een zwart pak of jurkje.
Ik zou gewoon blij zijn dat mensen er ZIJN.
Hoe ze dan gekleed gaan kan mij eigenlijk niets schelen...
Ik zag het laatst een begrafenis van een klein kereltje dat de strijd tegen kanker had verloren. Daar was de dresscode: superhelden, want hij was een superheld volgens zijn ouders... Zag er super uit!
Dat zou ik best wat lastiger vinden. Dan zou ik eerst een superhelden outfit moeten kopen of zo. Het idee vind ik leuk, maar best pittig.
Ik heb juist hetzelfde. Een begrafeniskleed dat ik dan alleen aandoe. Is zwart met mosgroen. Het kleed zit ergens heel klein opgevouwen in een hoekje in mijn kleerkast. Ik kijk er absoluut niet graag naar door de emoties die er aan hangen.
Ja, wonderlijk is dat hè hoe emoties verbonden kunnen raken met kleding?!
Het is alweer even geleden maar ik ga 'altijd' in een zwarte pantalon met daarop een nette blouse of top.
Ook draag ik nette zwarte schoenen met gladde zolen, dus moet rustig lopen en dat is gelukkig ook een vereiste.
Accessoires draag ik eigenlijk niet, behalve oorbellen en mijn trouwring
Zwarte rok, parse bloes, zwart vestje of jasje, zwarte schoenen, haar in een gladde knot, trouwring om, onopvallende kleine oorbellen van zilver.
Donkerblauwe rok, donkerblauwe bloes, zwarte schoenen en jas, haar in een gladde knot, trouwring om, onopvallende oorbellen van zilver.
Antraciete pantalon, paarse bloes, antraciet jasje, zwarte schoenen, haar in een gladde knot, trouwring om, kleine zilgeren oorbellen.
Ik ga zelden in volledig zwart ( ik heb de optie in mijn kast), donkerblauw, antraciet en paars zijn kleren die ik veel draag, normaal gesproken met fellere tinten, maar gecombineerd zijn ze sober genoeg voor een begrafenis.
Mijn tante wilde kleur, ik droeg mijn paarse jurk met een kersenbloesemshawl die ze mij cadeau had gedaan, ik had mijn antraciete jasje erover en mijn schoenen hadden een blauwe tint die in mijn shawl voorkwam. Voor de rest hetzelfde recept, haar in een gladde knot, trouwring om, kleine zilveren oorbellen.
Haar kinderen droegen paars, blauw, groen, rood, oranje, mijn oom droeg zijn trouwpak met een roze overhemd. Ze hadden allemaal een zwarte riem, zwart pochet, zwarte stropdas, zwarte shawl,zwarte schoenen. Alles bij elkaar was het hoewel verdrietig een mooie dag. Mijn nichtjes stuurden me naderhand een foto die ze hadden gemaakt toen ik bij het graf stond. Er stond bij dat ze vonden dat ik er zo precies uitzag als mijn tante het had bedoeld.
Ik doe niet aan assecoires op een begrafenis. De shawl was omdat mijn tante me die had gegeven voor bij specifiek die jurk. Geen blikvangers is mij altijd geleerd. Dus geen ruches, patronen, bling, grote tas, loswapperend haar, geen felle kleuren, geen uniek model.
In geen van mijn setjes ben ik under of overdressed. Niemand zal zich iets van mijn kleding herinneren, en dat is de bedoeling.
Wat fijn dat je nichtjes vonden dat je er precies zo uitzag als je tante had gewild! Dat vind ik ontroerend.
En ik vind het mooi dat je zo meeging in de wensen van je tante!
Ik had afgelopen weekend nog een uitvaart. Was inderdaad in het zwart. Een zwart jurkje, op lengte let ik overigens niet zo. Ik vind eigenlijk dat je gewoon moet komen zoals je bent. Ligt natuurlijk ook weer aan de leeftijd van de persoon en welke band je met diegene hebt. Voor de uitvaart van onze dochter moest iedereen iets rose aantrekken. Daar wilde we geen sombere stemming hebben (voor zover dat kon natuurlijk).
Ik wist niet dat je een dochter bent verloren Roelina. Dat is niet niks zeg. Ik leef met je mee.
En in zo'n geval zou ik me zeker in het roze hebben gekleed, naar jullie wens.
ik heb een donker jurkje dat ik aantrek met een begrafenis of crematie.
Toen mijn schoonvader vorig jaar overleed, werd hij begraven in een grijs pak en wit overhemt. Deze had hij zelf uitgekozen. Hierop gebaseerd werd de dresscode grijs/wit. Normaal gezien ga ik in het grijs of zwart.
Vorige week hadden we een uitvaart en ik moest ook even goed denken wat ik aan zou doen. Ik heb niet zo veel heel nette kleding. Ik kwam uit op een nette, donkere broek. Daarop een zwart coltruitje en een donker bordeaux rood vestje. Mijn man gaat altijd in pak naar een uitvaart. Het viel me op dat we bijna overdressed waren als niet direct nabestaanden. Veel mensen kwamen gewoon in spijkerbroek en niet echt heel netjes. Toch zou ik en volgende keer weer voor iets nets gaan.
De uitvaart waar wij bij waren was van iemand in de tachtig. Je ziet vaker dat er dan niet gecondoleerd wordt. Nu ben ik gelukkig niet zo vaak bij uitvaarten, maar ik vond dit heel mooi en persoonlijk gedaan. Na afloop van de herdenking waarbij alleen nabestaanden herinneringen vertelden over de overledene, was er ook geen condoleance. Er werd gezegd dat de gasten naar de koffiekamer konden en dat de nabestaanden zelf een praatje zouden maken met de gasten. Dit is zoveel persoonlijker dan alleen een hand geven.
Verder konden de nabestaanden erbij zijn op het moment dat de kist de crematie oven in ging. Ik weet niet of ik voor zoiets zou kiezen, maar het maakt het wel duidelijk een afscheid. Dit was (voor de duidelijkheid) niet voor de gasten.
Mijn man en ik hebben het er al over gehad hoe wij het voor ons zelf willen. Er ligt geen draaiboek klaar, maar we weten wel genoeg. Toen mijn schoonmoeder vorig jaar overleed had ze een map klaar voor haar uitvaart. Dat vonden de kinderen heel fijn. Zo stonden alle namen en adressen vermeld waar de rouwkaart naar toe moest, welke uitvaartverzekering gebeld moest worden. Ik had mijn schoonmoeder jaren geleden al geholpen door het boekje van de uitvaartmis te typen. Zo had ze zelf de gebeden en gezangen al zoveel mogelijk zelf uitgezocht. Niemand van de kinderen is nog belijdend katholiek en dat zou een maken van een mis voor haar veel ingewikkelder maken. Nu konden de kinderen alles regelen precies zoals mijn schoonmoeder het gewild heeft. Dit was dus een uitvaartmis in een katholieke kerk met het kerkkoor waar ze zeer lang lid van geweest is. Het was een mooi en waardig afscheid. Zo fijn dat het nu zoveel persoonlijker kan.
Begrafenissen zijn allang niet meer standaard hetzelfde, dat blijkt wel. Ik kan me voorstellen dat het draaiboek van je schoonmoeder handig was, en een goede steun in de rug bij het regelen van alles.
Ik draag altijd zwart. Het is altijd lekker veilig. Gelukkig hoef je niet zo vaak te gaan de laatste tijd...even drie keer afkloppen.
Heel eerlijk: ik heb maar 1 begrafenis meegemaakt in heel mijn leven. Van mijn collega. Ik heb me toen ook met aandacht gekleed; een lichtroze bloesje in mijn lichtgrijze knielange rok en daaronder zandkleurige glossy ballerina's. Anja gaf me altijd complimentjes als ik dat aanhad. Daarom vond ik dat passend bij haar afscheid. Dat wilde ik nog een keer voor haar aandoen...niemand was overigens in het zwart destijds. Anja was een heel fleurig type...
Ik vind het mooi dat je je toen echt gekleed hebt in de smaak die je collega mooi vond. Dat vind ik een fijn en respectvol gebaar.
Dank je wel. Dat was het minste wat ik kon doen..
Over het algemeen draag ik zwart, maar bij jongere mensen wel gecombineerd met vrolijke kleuren. Helaas heb ik dit een paar maal moeten doen. Zelf probeer ik ook iets persoonlijks te dragen, zoals een ring, oorbellen of iets anders die ik van de overledene heb gehad of die me op een andere manier linkt.
Begrafenissen van (hele) jonge mensen vind ik nog weer ingrijpender dan van mensen die ruim tachtig zijn geworden.
Wat een mooi gebaar dat je iets probeert te dragen dat je kreeg van de overledene!
Een dresscode voor een uitvaart heb ik nog nooit gezien bij mij in de omgeving. Zelf draag ik altijd rustige kleding, het liefste zwart en inderdaad geen heftige accessoires. Liefs.x
Belangrijker dan kleding vind ik gepaste manieren. Vreselijk die luidruchtige bar verhalen. Er is natuurlijk ook verschil, bij mijn schoonvader was iedereen in het zwart en ingetogen. Bij mijn oma was iedereen in veel kleur en zongen en dansten(Surinaams, niet blij dat ze er niet meer was), bij een oude vriend iedereen iets van leer en de verhalen (want zijn leven) waren hilarisch.. Het verschilt overal. Maar respect is de mooiste accessoire.
Dat is zeker waar Judith!
Ik ga bijna altijd (nou ja altijd, zo vaak komt het niet voor) in het zwart. Dat vind ik een mooie traditie.
Ja, en het is altijd goed. Tenzij de dresscode compleet anders is natuurlijk.
Met donkere en neutrale kleuren kan je inderdaad nooit de fout in gaan. Daarnaast vind ik nette schoenen ook belangrijk. Voel je comfortabel in wat je aanhebt.
Hoo, ik heb een vaste winter outfit voor begrafenissen en een zomeroutfit. Stemmige kleuren, geen sieraden, alleen parel oorbellen. Voor de uitvaart v m vader ( ik was in charge) een grijze gevkekte jurk gekocht, nooit meer aangehad. Zwart dunne blouse, mooie pumps, na het officiele deel alleen de jurk. Voor andere "formele" gelegenheden heb ik een zoals mijn dochter dat noemt..... " reddingsvest" van Promiss, grijs gestreept, kan zwart onder,grijs, wit.
Maar op een uitvaart van een best close iemand zag ik een citroengeel leren jasje. Dat vind ik too much.
Ik vind het mooi dat je je echt kleedt voor een begrafenis. Ik houd daar zelf ook van.