'Gewoon' spelen versus spelen op schermpjes
Ik maakte deze cartoon. Van twee moeders die het hebben over hun kinderen en spelen:
Herken je dit?
Is het niet wonderlijk dat we heel blij zijn met kinderen die zich goed kunnen vermaken en die lekker spelen, zo lang het maar niet op een schermpje is? Kinderen die uren spelletjes spelen zoals Mens erger je niet, of Monopoly spelen zijn prima. Maar doen ze dat op het schérm van een computer/iPad/smartphone dan is het ineens zorgwekkend.
Soms denk ik echt wel eens:
Waarom is een spelletje doen op een schermpje zorgelijk, maar is het op een kartonnen speelbord prima?
En wat maakt het één zo slecht, en het ander goed?
Waarom maken we ons zo'n zorgen over spelletjes op schermen?
De bezorgdheid over spelletjes spelen op een scherm heeft denk ik te maken met de algemene zorg over ons computer- en smartphone gebruik. En al helemaal als het om onze kinderen gaat. Omdat het allemaal nog relatief nieuw is, weten we nog niet zo goed wat de effecten zijn op lange termijn.
Normen voor schermtijd
Experts hebben natuurlijk weer allemaal normen gemaakt voor 'schermtijd'. Justine Pardoen van mediaopvoeding.nl geeft de volgende richtlijnen:
- tot 2 jaar: 5 minuten per dag samen tv-kijken en een paar keer per week samen surfen;
- 2 - 4 jaar: 5 à 10 minuten per keer, tot maximaal 30 minuten per dag;
- 4 - 6 jaar: 10 à 15 minuten per keer, tot maximaal 1 uur per dag;
- 6 - 8 jaar: maximaal 1 uur per dag, verdeeld over periodes van maximaal 30 minuten;
- 8 - 10 jaar: maximaal 1 à 1½ uur beeldschermtijd per dag;
- 10 - 12 jaar: maximaal 2 uur beeldschermtijd per dag;
- 12 jaar en ouder: maximaal 3 uur beeldschermtijd per dag
Zeker als je kinderen hebt, die op school een iPad gebruiken, ga je al snel over het maximaal aantal uren heen! Dus als je kind dan ook nog een spel wil doen op een scherm is het geen wonder dat je je zorgen maakt als ouder!
Bordspellen en online spellen lopen door elkaar heen
Maar eigenlijk lijken spellen en online spellen best op elkaar. Een kenmerk van een bordspel is bijvoorbeeld dat je het met anderen speelt. Maar dat geldt tegenwoordig ook voor online spelletjes. Zo speelt mijn jongste zoon heel veel samen met zijn vriendjes in de wereld van Minecraft! En mijn man speelt Wordfeud met anderen via zijn smartphone.
Sommige bord- en kaartspellen zijn nu zelfs beschikbaar als games, en van sommige games zijn bord en/of kaartspellen gemaakt. Zo is er een kaartspel van Minecraft! En er is ook een LEGO versie van Minecraft.
17,95 bij spellenhuis.nl
37,49 bij lobbes.nl
Er is dus een wisselwerking tussen de twee genres.
Conclusie
In deze post schreef ik over de wonderlijke paradox dat we blij worden van spelende kinderen zolang het maar niet op een schermpje is. Tegelijkertijd zie je dat bord- en kaartspellen en online games elkaar wederzijds beïnvloeden! Wil je iets heel simpels? Lees dan Familiespellen waarvoor je alleen een pen en papier nodig hebt.
Lees ook Blackstories voorbeeld.
Hoe zit het bij jou thuis met spellen? Wat wordt er gespeeld, en hoe?
Mijn oudste vind beide leuk. Hij speelt vaak zoekplaatjes op de tablet. In het begin memory en ik vind dat dus helemaal niet verkeerd. Natuurlijk is het wel gezelliger om samen echt memory te spelen. Leuke cartoon heb je gemaakt. Je kan leuk tekenen!
Alleen het idee is echt van mij Krystle. De cartoon poppetjes kun je gewoon gebruiken bij toondoo.com : )
Mijn dochter mag op zondagochtend altijd spelletjes op de tablet doen, een klein uurtje. Voor de rest doen we paar keer per week samen een spelletje. Ze zal er op dit moment niet snel zelf mee komen.
Je hebt het dus goed aan banden gelegd Lisette!
Oo de kleuterschool merken ze dat de motoriek en het doorzettingsvermogen van de kinderen achteruit gaat! Bij het puzzelen, bijvoorbeeld.
Dat is interessant! Kinderen geven dus sneller op? Ik vraag me af waar dat door komt.
Mijn kinderen waren jong voor het computer en smartphone tijdperk, dus altijd bordspellen en dergelijke.
Dat is lang leuk gegaan tot mijn oudste dochter standaard ging valsspelen als ik niet meespeelde.
Ze noemde dat geen valsspelen, maar de spelregels al spelende wat veranderde, waarna de andere kinderen geen zin meer hadden om spelletjes te spelen, want uiteraard was dan het spelplezier weg en konden ze nooit of te nimmer eens een spelletje winnen.
Groetjes Lily
Ik moet wel een beetje glimlachen om je oudste dochter Lily... Maar zo maak je je als speler niet geliefd natuurlijk. Hoe doet ze het nu?
Tja, ze is universitair afgestudeerd, maar weigert te erkennen, dat ze vals speelde, al is ze bijna 40 jaar...
Ze is niet slecht, maar in sommige opzichten wat vreemd, mogelijk toch een gevolg van haar geboorte, ik had eclampsie tijdens haar bevalling en ze was dismatuur, wie zal het zeggen?
Achteraf zie ik wel meer vreemde dingen van haar, maar ze is me wel lief hoor, maar als je het dus over spelletjes hebt, komt dit naar boven.
Groetjes Lily
Grappig dat je intelligent kunt zijn, maar op andere gebieden gewoon lekker kinderlijk. Niets menselijks is ons vreemd : )
Ik kan soms ook wel eens met verwondering naar mijn kinderen kijken. Hoewel ze de genen van mij en mijn man in zich dragen, zit er ook van alles in waarvan ik denk: 'Dat heb ik er echt niet in gestopt.'
Hier is de schermtijd ook beperkt. En bij slechte punten is het schermtijd verbod en ze mogen dan alleen als ze huiswerk hebben op de pc.
Zelfs oudste zoon die bijna 13 is speelt nog heel veel, buiten, lego, playmobil, ...
Als de jongens teveel pc-spelletjes doen worden ze agressief, kortaf, .... dus liever het huis overhoop en creatief.
Gelijk heb je! En apart dat je ook echt effect ziet meteen op hoe ze zich gedragen!
Wij zijn niet zo van de spelletjes. Heb het van huis-uit ook niet meegekregen. Het spelen van een bordspel is veel socialer dan een online een spel spelen.Hoewel er ook games zijn die je met mensen over de hele wereld kun spelen dus dan speel je wel met elkaar.
Ja, dat laatste doet mijn oudste zoon die game developer is dus ook. Hij heeft bijvoorbeeld iemand in Denemarken waarmee hij heel veel speelt. En ze willen elkaar nu ook een keer gaan opzoeken. Dat is dan wel weer leuk.
Ik vind het heel dubbel. Als mijn zoon Minecraft speelt is hij eigenlijk heel wiskundig en creatief bezig. Maar tegelijkertijd kan hij er zo in op gaan, dat het nergens anders meer over gaat.
We hebben hem voor zijn verjaardag een boek over programmeren voor kinderen gegeven. Dubbele boodschap dus :-) Ach ja.
Ik snap je wel helemaal hoor Sjoukje. Minecraft is volgens mij ook echt wel heel leerzaam en ze krijgen er ruimtelijk inzicht van. Dat dubbele is herkenbaar.
Ik heb geen kinderen en vind het prachtig dat de buurkinderen hier vrijwel dagelijks op straat spelen en dan vooral hollen, fietsen en ballen. Het varieert van 3 tot soms 20 stuks tussen 5 en 12 jaar. Vaak zit er een ouder bij of doet mee. Er zijn hier ook populaire speelplaatsen. Het lijkt wel of deze kinderen meer buitenspelen dan ik heb gedaan in mijn jeugd met legpuzzels, lego en racebaan.
Bij spelen op een scherm is volgens mij vooral de klok de boosdoener. Dwz spelletjes tegen elkaar, ontdekspelletjes of dergelijk zijn volgens mij minder kwalijk dan een spelletje tegen de klok. Dat opjagen komt op mij al waardeloos over en kinderen kunnen daar nog wel eens veel gevoeliger voor zijn.
Dat klinkt superleuk Ximaar! En het is ook goed nieuws na al die krantenartikelen dat kinderen steeds minder buiten spelen.
Je woont dan denk ik ook in een kindvriendelijke wijk met goede voorzieningen als ik het zo lees.
Spelletjes op een scherm zijn volgens mij net zo leerzaam zijn als op een bord. Misschien nog wel meer. Ik heb er dan ook niet zo'n moeite mee. Het is gewoon een verschuiving die te maken heeft met de tijdsgeest denk ik dan. Al vind ik het wel kwalijk als het ten koste gaat van buitenspeeltijd. Maar af en toe een spelletje met elkaar als gezin is natuurlijk wel leuk. En of dit nou op een bord is of achter een scherm. het gaat volgens mij toch om het 'samen' spelen als gezelligheidsbezigheid. Of we nu ganzenborden met elkaar of little big planet spelen. Maakt volgens mij niet zoveel uit.
Het zien als een verschuiving van de tijdgeest vind ik een fijne en positieve invalshoek. Ooit werden stripboeken natuurlijk ook als een poel des verderfs gezien.
De tv staat echt vaker aan dan voorgeschreven. Maar spelletjes op telefoon of tablet spelen ze eigenlijk nauwelijks. Ze gaan liever naar buiten en ik stimuleer dat ook. Wil dat ze eerst leren zelf creatief te zijn en min of meer opgroeien zonder internet/spelletjes (dat krijgen ze op school wel mee of bij opa en oma), dan komt online later wel. Hopelijk leren ze dan net als hun ouders het belang van schermvrije tijd.
Grappig dat bij jou de tv meer aanstaat dan de computer. Hier kijken de kinderen nauwelijks nog tv. Maar ze zitten dus wel achter een ander schermpje.