Vergelijkbare berichten

19 reacties

  1. Dat zou een uitspraak van mijn moeder kunnen zijn: "Als jullie gelukkig zijn, ben ik het ook!" Het is echter wat haar betreft niet waar gebleken. Zij zijn gelukkig met weinig tot geen contact met haar en daar wordt ze ongelukkig van ;-)
    Wat mezelf betreft is het evenmin waar. Natuurlijk leef ik mee als ze klachten hebben (over school bv.). Gelukkig hebben ze verder weinig te klagen, want ze zijn gezond en hun ouders welvarend. Als er wel iets ergs aan de hand was, zou ik anders piepen, denk ik :-(
    Maar ze zijn niet, zoals in het geval van mijn moeder, het enige 'doel' in mijn leven. Dat is vrij kwetsbaar, vind ik.

    1. Je kinderen als je persoonlijke levensinvulling maakt je als moeder inderdaad kwetsbaar, en is ook niet goed voor de kinderen.

      Maar ook als je een eigen leven hebt, voel je de pijn van je kinderen. Zo ervaar ik het tenminste.

    2. Natuurlijk! Maar dat geldt ook voor je man, je ouders, broer/zus of vrienden, toch? Of is het bij kinderen een graadje erger omdat ze nog niet alles zelf kunnen oplossen misschien?

  2. Jazeker!
    Maar of de spreuk aan Toni Morrison toegeschreven kan worden vraag ik me af. Mijn moeder zegt dit ook al jaren en ik weet vrij zeker dat zij nog nooit iets van Toni Morrison heeft gelezen :-)
    Maar ach, wat zeur ik. Het is waar en mooi gezegd!

    1. Tsja, Toni Morrison werd er bij genoemd als de bron van het citaat, en Filosofie magazine vind ik wel een degelijk tijdschrift. Maar hoe dan ook, is het een mooi citaat vind ik.

  3. Ja, dat is zéker waar! Met mijn middelste van 14 loopt het helaas wat minder lekker en daardoor voel ik me ook regelmatig erg verdrietig.

    Vandaag had ze een goede dag en ik dus ook!

    En het zal vast niet heel verstandig zijn om je geluk van je kinderen af te laten hangen, maar het lukt mij gewoonweg niet om happy te zijn als één van mijn kinderen zich zó ongelukkig voelt.

    1. Ik kan het me goed voorstellen Marielle! En het is denk ik ook niet zo dat je je geluk van je kinderen laat afhangen, maar hun pijn beïnvloed je gewoon. En dat is denk ik ook heel normaal.

  4. Mijn geluk hangt inderdaad voor een groot gedeelte van onze kinderen af.....erg kwetsbaar, maar hetzij zo!....al vind ik het vooral belastend voor de kinderen, ze zijn volwassen, ik wil eigenlijk niet dat mijn/ons welzijn van de kinderen afhangt......maar in mijn geval als je nagenoeg geen familie hebt ( geen ouders meer, geen broers of zussen) dan ontkom je er niet aan dat je gezin een extra grote plaats in je leven inneemt....

  5. Klopt hoor die uitspraak, mijn kinderen zijn èèn met mij, dat klinkt raar maar ik voel ook echt of ze zenuwachtig of verdrietig zijn ookal zie ik ze niet. Best vermoeiend en vreemd maar het is gewoon zo. Ik ga ook voor ze door het vuur, maar heb ook mijn eigen leven gelukkig.

  6. Zooooooo waar. Als één van mijn hummeltjes niet helemaal happy is, ben ik ook echt niet happy. En manlief maar zeuren dat ik wel wat vrolijker mag zijn.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.