Ontspullen: niet wat je denkt
Ik dacht eigenlijk dat zo'n beetje alles wat je over opruimen kunt zeggen, wel gezegd was.
Maar James Wallman weet er warempel nog wat zinnigs aan toe te voegen met zijn boek Ontspullen. Al is het maar omdat hij onze hang naar spullen in een breder historisch en psychologisch perspectief plaatst.
Ontspullen is niet een how-to boek over hoe je je huis kunt minimaliseren.
Dus als je een dergelijk boek zoekt, kun je beter Mari Kondo's Opgeruimd! lezen.
Ontspullen: 'Hoe moeten we leven om gelukkig te zijn?'
Volgens James Wallman draait het in zijn boek allemaal om de vraag:
'Hoe moeten we leven om gelukkig te zijn?'
Lange tijd werd het antwoord op die vraag gegeven door de kerk. Volgens de kerk wachtte het geluk op je na de dood. Het enige wat je hoefde te doen was rustig wachten, en ondertussen braaf en zuinig leven. Dat ging prima tot de westerse maatschappij welvarender werd door mijnbouw, banken, handel en later de machines van de Industriële revolutie. Door deze ontwikkelingen kwam er steeds meer aanbod van spullen. Sterker nog: er waren op een gegeven moment tevéél spullen.
Dus die spullen moesten aan de man gebracht worden. Het oude advies om zuinig te zijn was nu hinderlijk! Want waar moesten al die spullen heen, als mensen ze niet kochten?!
De geboorte van de consument
'Gelukkig' kwam er toen een nieuw netwerk op gang: de massamedia. Denk aan tijdschriften, kranten, bioscoop en radio. De fabrikanten gebruikten dit netwerk om mensen te overtuigen dat ze allerlei nieuwe spullen nodig hadden. De nieuwe boodschap was:
Hoe meer je uitgeeft, hoe meer werk je schept voor andere mensen! Hoe rijker je wordt!
De consument werd geboren.
Ervaringen gaan voor spulletjes
James Wallman denkt dat we in de toekomst steeds meer kicken op ervaringen en niet meer op spullen. Hij noemt dat experientialisme. Gezien het feit dat iedereen tegenwoordig zo wat een bucket list heeft met ervaringen die hij of zij wil afvinken, denk dat ik James wel eens punt zou kunnen hebben.
En wat te denken van al die ervaringen die we op Facebook posten om te laten zien hoe leuk ons leven wel niet is.
Anno 2016 laat je niet meer je nieuwe jaguar zien, maar jezelf op de top van de Kilimanjaro.
Allemaal voorbeelden van experientalisme.
Ik word er een beetje moe van
Stiekem word ik er een beetje moe van. Ik vind het een goed idee om geen spullen na te jagen. Maar als het alternatief is dat ik als een gek dingen moet gaan Beleven, dan krijg ik alsnog een opgejaagd gevoel. Dat past dan nog niet bij een eenvoudiger leven vind ik.
Mijn conclusie over het ontspullen boek
Ontspullen is een enigszins filosofisch boek over mensen, en hoe het komt dat we zoveel spullen hebben. James Wallman geeft hiervoor een historische verklaring en biedt een alternatief voor consumeren: beleven.
Wie interesse heeft in de psychologie van de mens en achtergronden voor het minimalisme zal dit een interessant boek vinden. Maar wie op zoek is naar een praktische handleiding om haar huis te ontdoen van zooi kan beter kiezen voor bijvoorbeeld Mari Kondo.
Lees ook: Een vision board maken en Dingen wegdoen.
Hoe sta jij tegenover spullen versus ervaringen?
Met een klein huis kan ik niet anders dan spullen wegdoen. Ik hecht gelukkig niet veel aan materialistische zaken en kan makkelijk dingen wegdoen. Meer plezier beleef ik aan leuke dingen doen met mijn kinderen. Lekker erop uit naar het strand, het bos of naar de camping. Dat is pas genieten.
Dat zit je helemaal op de lijn van Wallman Mama Lifestyle. Die zegt dus ook dat je het beste tijd en aandacht kunt besteden aan dingen dóen dan aan dingen die je koopt.
IN mijn huis probeer ik elke week wel wat weg te gooien, zolang de container nog niet te vol is. Anders puilt je huis uit. De drang naar ervaringen op doen heb ik niet zo voor mijzelf. Voor mijn zoon wel, ik probeer hem elk weekend wel mee te nemen naar iets leuks, het bos of de duinen of bijvoorbeeld een theatervoorstelling of museum. Zo wil ik hem leren wat er in de maatschappij allemaal speelt. Ervaringen zijn naar mijn mening belangrijker om gelukkig te zijn dan spullen.
Ik heb je trouwens genoemd in een artikel vandaag :).
Wat leuk dat je je zoon zo laat kennismaken met allerlei aspecten van het leven en de maatschappij. Dat vind ik een mooi aspect van de opvoeding!
Dank je wel Nicole!
Ben het helemaal met je eens!
Degene die hun huis hebben ontdaan van spullen gaan nu over op het 'maken van herinneringen'. Want die geven tenslotte geen rommel.
Maar hoe minimalistisch is dat dan, denk ik dan?! Ten eerste kost het klauwen vol met geld, want al die Ervaringen kosten tenslotte wel geld. Ten tweede vervang je Spullen door Ervaringen en ga je alsnog voorbij aan de diepgang die minimalisme kan geven.
Die ontwikkeling stoort mij eerlijk gezegd ook.
Precies, dat is ook het aspect wat mij een beetje stoort. Zo gaat het alsnog om status, alleen worden spullen vervangen met ervaringen.
Al sinds een aantal jaar luidt het devies: Verzamel ervaringen in plaats van spullen, want daar word je gelukkiger van. Maar ik ben het helemaal met jou eens: van dat 'verzamelen' word ik niet zo gelukkig. Inderdaad, het geluk ligt eerder in ervaringen dan in spullen. Geluk laat zich echter niet najagen. Of... zeg ik nu iets wat ook weer zo'n vermoeiende cliché is? ;-)
Ik vind dit geen cliché Sunny Mama, maar een mooie wijsheid! Van cliché's krijg ik jeuk, van deze niet ; )
:-) ik voel een nieuwe hype aankomen, nietsdoen, zonder spullen :-D
Het grote nieuwe NIETS
Ik doe mee!
Ik ben nu het boek opgeruimd aan het lezen en ik vind het nogal zweverig, maar ook wel weer interessant om te lezen. Ik denk dat het wel een soort hype is die op een gegeven moment weer minder wordt, maar ik doe er graag aan mee, want ik vind ervaringen nu ook een stuk leuker dan spullen ;)
Opgeruimd is een aparte combinatie van rücksichtslos weggooien en zweverigheid inderdaad. Dat zweverige komt onder andere door het bedanken van spullen vond ik.
Dat wordt dan meer een soort hamsteren in je hoofd, of op je social media. Ik denk dat het wel klopt dat dat steeds belangrijker wordt, maar het is een variatie op het thema "als de buren maar goed kunnen zien dat ik een nieuwe auto heb".
Precies Armande. En dan schiet je toch je doel voorbij?
Ik ben hier dit jaar veel mee bezig geweest, het geeft mij echt rust in mijn hoofd en het bespaart natuurlijk geld! En ik houd zeker meer geld over voor leuke dingen!
Rust in je hoofd is niet te versmaden! Fijn dat het dit effect heeft gehad Mariëlle.
'Ontspullen' is wel een héél mooi woord, vind ik.
Tsja, het is weer eens wat anders dan consuminderen en minimaliseren.
Dit doet me een beetje denken aan een blog die ik las van een opvoedkundige, dat je beter ervaringen cadeau kunt doen dan spullen. Bijvoorbeeld naar het Tikibad als cadeautje voor het halen van het zwemdiploma. Ergens vind ik dat ook wel mooi. Tegelijkertijd word ik er ook wel moe van, precies wat jij zegt. Als je ervaringen na moet jagen in plaats van spullen, ben je net zo ver van huis.
Ja dat gevoel geeft het mij ook Sjoukje. Dan is er nog steeds een grote druk op presteren.
Ik heb ook wel meer met ervaringen dan met spulletjes. Maar voor ervaringen hoef ik zeker niet op de top van de kilimanjaro te staan. Mooie ervaringen en herinneringen vind ik eerder in een boswandeling, mijn dochter die plezier beleeft aan het spelen met herfstbladeren of stampen in de plassen, dat soort dingen.
Helemaal met je eens Cindy. Ervaringen kun je ook in kleine dingen vinden! Eerlijk gezegd vind ik die vaak ook nog veel bijzonderder.