Verstandskiezen trekken kan een makkie zijn
Vijf jaar.
Dat is hoe lang ik er tegenaan heb gehikt dat mijn 2 bovenste verstandskiezen er uit moesten.
En toen ik eindelijk al mijn moed verzameld had en met trillende benen naar de tandarts ging, was het zo gepiept. Verbijsterd concludeerde ik:
Verstandskiezen trekken hoeft niet naar te zijn.
En ik ben zo bang als een wezel als het om de tandarts gaat. Dus ik bedoel maar. Ik heb bovendien nog niet eens één paracetamol hoeven slikken na het trekken. En dat terwijl ik maar vast een grootverpakking ibruprofen had gekocht.
Deze post is voor al die mensen die sidderen van angst bij de gedachte dat ze hun verstandskiezen moeten laten trekken. Het is de post waar ik in die vijf jaar regelmatig naar heb gezocht.
Verstandskiezen trekken bij een 18-jarige.
Nou kan het natuurlijk zijn dat ik gewoon Geluk had. Daarom hierbij ook nog de ervaring van mijn 18-jarige zoon. Twee weken geleden zijn zíjn verstandskiezen getrokken. En ook die ingreep was zo gepiept. En ook hij had nauwelijks napijn.
Conclusie
Als je verstandskiezen goed zijn doorgekomen, kán het trekken van je verstandskiezen een fluitje van een cent zijn. De tandarts of kaakchirurg heeft ze er in een paar secondes uit.
Hoe zijn jouw ervaringen met het trekken van verstandskiezen? En werd het bij jou gedaan door de tandarts of kaakchirurg?
Mijn verstandskiezen zijn er zo'n 12 jaar geleden uitgehaald, 2 stuks. En in het ziekenhuis, plaatselijk verdoofd en ik vond het wrikken in mijn mond niet zo fijn maar het was ook zo maar klaar inderdaad. Daarna nog wel wat gammel geweest omdat ik niet kon eten, dus toch een paar dagen thuis gebleven van mijn werk en rustig aan gedaan. Ik heb ook wel wat bloed verloren 's nachts, wat te zien was aan mijn kussen de volgende ochtend. Maar echt pijn heb ik niet gehad, meer gewoon beroerd zijn.
Die van mijn man zitten er nog in en dat gaat geen pretje worden als ze eruit moeten, maar zolang hij er geen last van heeft gaat het ook niet gebeuren. Want die zitten volgens de tandarts helemaal verkeerd in zijn mond.
Maar ik kan me voorstellen dat je er tegenop zag, ik ben ook wel eens vijf jaar niet naar de tandarts geweest omdat ik zo bang was. En ik ben naar een andere tandarts gegaan en nu alleen nog een beetje buikpijn voor ik er heen moet maar als ik er een keer ben is het goed. Het is gewoon een rustige tandarts. Maar ja, ik wil de kinderen ook niet bang maken met mijn gevoel. Het scheelt dat als er iets moet gebeuren dat dat bij een nieuwe afspraak wordt gedaan, vroeger ging dat gewoon meteen en liep de hele planning uit.
Ik voel met je man mee Janneke!
Ik laat meestal mijn man met de kinderen naar de tandarts gaan. Ook omdat ik mijn angst niet op hen wil overbrengen. Het soort tandarts dat je hebt speelt zeker een belangrijke rol.
Twee jaar geleden zijn bij mij twee verstandskiezen getroken, 1 boven en 1 beneden allebei aan dezelfde kant. Ik hoefde niet naar de kaakchirurg maar de tandarts trok ze zelf. En het is me zo ontzettend meegevallen! De eerste dagen was het wat lastig met eten en het was een beetje gevoelig maar niet zo erg dat ik pijnstillers nodig had.
Ik had hiervoor jaren de tandarts gemeden uit angst dat hij over mijn verstandskiezen zou beginnen, maar daar ben ik nu overheen. Mochten de andere twee er nog uit moeten dan durf ik dat wel aan.
Goed zeg! Ik herken je verhaal heel erg. Ik was ook altijd bang dat de tandarts over mijn verstandskiezen zou beginnen!
Ik vond het ook een eitje. Ik had dus een gat in mijn verstandskies en tijdens het boren kwam de tandarts erachter dat het een wortelkanaalbehandeling werd. Of hij bood aan om hem eruit te trekken. Nou, ik heb echt even heel hard gejankt, want beide leek me vreselijk. Maar uiteindelijk heb ik gekozen voor trekken en dat viel me reuze mee!
Toen ik een jaar later weer een gat had in mijn andere verstandskies heb ik die ook direct laten trekken, niet eens meer de moeite genomen om hem te laten boren. Vind trekken vergeleken met boren echt veeeel minder eng en pijnlijk
Ook een positieve ervaring dus Daantje! Mensen die hier komen met angst voor de tandarts zullen hiervan opknappen!
Bij mij valt het trekken van kiezen niet echt mee. Ik heb nogal wat kiezen moeten laten trekken en meestal kreeg ik er een kaakontsteking achteraan en dan zit je echt wel tegen het plafond van de pijn. Helemaal omdat pijnstillers bij mij niet goed of helemaal niet werken. Ik zat dan aan ruim boven de 3000 mg ibuprofen en nog had ik fikse pijn. Paracetamol en diclofenac doen al helemaal niks tegen de pijn bij mij.
Afgelopen zomer ben ik naar de kaakchirurg geweest om twee kiezen te laten trekken (de stompjes onder de kronen) en ik laat liever bij de kaakchirurg trekken dan bij de tandarts. De kaakchirurg heeft betere instrumenten. De ene kies moest in stukken uitgeboord worden en de andere kies kon er in één keer uit getrokken worden. Volgens de kaakchirurg zou ik van de laatste het minste last hebben van napijn. Was bij mij dus andersom.
Ik heb al diverse zenuwbehandelingen ondergaan, maar bij mij is dat een tijdelijke oplossing. Er blijft toch een ontsteking onder zitten en na een jaar of wat moet de kies er alsnog uit. Dus heel wat behandelingen aan een kies (vullen, nog eens vullen, kroon, zenuwbehandeling en dan trekken).
Een goed gezond gebit is iets waar je echt heel dankbaar voor moet zijn. Ik ben bang voor tandartsbehandelingen. Vooral voor wat er daarna komt. Mijn gezondheid is nogal ingewikkeld. Ik lig zo een paar weken plat na een behandeling. Niet eens altijd vanwege de pijn, maar gewoon omdat mijn lijf het niet trekt.
Yikes! Dat klinkt erg vervelend VeggieMo. Ik kan me voorstellen dat je liever naar de kaakchirurg gaat. Die zijn natuurlijk toch meer gespecialiseerd.
Was denk ik 35 jaar gelden. Weet het nog als de dag van gisteren. Er brak er een af. Kon ik alsnog naar de kaakchirurg. En daarna... brrrr.
Aargh! Dat lijkt me ook een nachtmerrie zeg. Want dan moet je onverrichter zake naar huis, en vervolgens nóg een keer.
Nou... ik ben blij voor jou en de dames van de eerdere reacties dat het zo makkelijk ging.
Twee van de drie verstandskiezen lagen bij mij letterlijk dwars mét een lange wortel.
Ze zijn er in 2 afspraken uitgehaald met een maand ertussen. Bij de tweede afspraak was het eerste gat net geheeld en niet meer pijnlijk.
De boel is bij de kaakchirurg eerst in stukjes geboord (of zoiets - details benik vergeten) en daarna in stukken eruit gehaald / getrokken. Op het moment zelf trouwens niet pijnlijk, wel een beetje eng. Daarna wel een poos zo'n zeurpijn gehad. Het naarste vond ik dat ik een poos moeilijk kon eten. Heb per kies ruim een week aan gepureerd voedsel gezeten en nog langer moeilijk gegeten.
De derde kies heb ik tot nu toe laten zitten, maar die zit er volgens mij normaal in.
Het klinkt ook wel een beetje eng vind ik. Dat ze eerst in stukjes geboord moesten worden. Hoewel ik dat soort dingen inderdaad wel eens vaker gehoord heb.
Bij verstandskiezen maakt het denk ik een wereld van verschil hoe ze in je kaak zitten, en hoe de wortel zit.
Ik heb er één uit moeten laten snijden en één is er getrokken. En wat ik eigenlijk het ergste vind is niet de pijn, maar vooral dat gekraak wat je dan soort in je hoofd hoort. Als ik dit tik, 'hoor' ik het weer. BAH!!!
Het trekken van mijn eerste verstandskies ruim 20 jaar geleden was een complete ramp, mijn toenmalige tandarts waar ik daarvoor nog maar een keer geweest was omdat ik daar door een verhuizing terechtkwam besloot om de kies te trekken zonder vooraf een foto te maken. Had hij wel een foto gemaakt dan had hij kunnen zien dat er een enorm kromme wortel aan de kies zat waardoor trekken zeker niet pijnloos zou worden, zelfs niet met een verdoving. De daarop volgende kies werd door een kaakchirurg verwijderd , dat beviel heel wat beter al was de napijn ook niet echt fijn. Inmiddels was ik verhuisd en besloot mijn nieuwe tandarts na het maken van een foto dat zij de kies zelf wel kon trekken, na mijn eerdere ervaring was ik bloednerveus ,maar inderdaad deze kies kwam er vrij snel en met minimale pijn uit. 3 heel verschilende ervaringen ,waarvan de eerste gelukkig bij een eenmalige ervaring gebleven is.
Bij elke verstandskies duur een andere ervaring! Het zegt dus helaas niets als één verstandskies er makkelijk uit ging blijkbaar.
Je eerste rottige ervaring klinkt als iets dat niet nodig was geweest, als de tandarts zijn werk beter had gedaan!
de eerste kies had een kromme wortel, de tweede zat half klem onder een andere kies en de derde had een mooie rechte wortel en was goed bereikbaar, het heeft dus alles te maken met de positie en de toestand van de verstandskies
Ik heb er ongeveer een jaar geleden een laten trekken, gewoon door de tandarts, tijdens de halfjaarlijske controle. Was op mijn eigen verzoek, hij groeide maar door omdat er onder niets kwam, dus ik beet er continu mee op mijn wang en had er gewoon echt last van. Het was zo gebeurd, maar de napijn was wel heel naar.
Ik kende ook alleen de horrorverhalen en keek er daarom als een berg tegenop, maar net als bij jou viel het bij mij 200% mee. Binnen paar minuten pijnloos gebeurd. Nu krijg ik een zenuwbehandeling en dat leek me het ergste dat er is op tandartsgebied. Maar even gegoogled en ook dat blijkt in 9 van de 10 keren volkomen pijnloos te gebeuren. Dus dat scheelt een hoop 'zenuwen' ;-)
Kijk eens aan! Dat ga ik ook onthouden. Mocht ik dat ooit moeten, dan hoef ik me geen zorgen te maken.
Ik dacht ook het geluk te hebben dat ze niet getrokken hoefden te worden ... Elke keer als er een foto was gemaakt zei de tandarts ze zitten er wel maar ze komen (nog) niet door en waarschijnlijk krijg je er geen last van... Tot er dus wel eentje door kwam en ik er flink last van kreeg. Dit was vorige maand... Bleek er een ontsteking te zitten... Daar lag ik dan in de stoel, nog niet wetend dat hij er meteen uit zou moeten worden gehaald. Hup verdoving erin. Mijn dochter met grote verbazing kijkend. Mama zal nou even niet kunnen praten...Aaaj dat was geen pretje. Hopelijk blijft het hier (voorlopig) bij...
Kwamen de verstandskiezen bij jou dan pas heel laat door Zomersproetje? Hoe oud was je?
Het voordeel van metéén trekken is wel dat je er niet tegen op kunt zien! Bij mij is de angst van te voren meestal erger dan de werkelijke praktijk.
De tandarts zag ze al vanaf toen ik begin 20 was. Maar pas vorig jaar (toen ik 29 was) is er een doorgekomen. Van de anderen weet ik niet wat ze gaan doen... of ze laten zich niet meer zien of gaan me toch nog klieren ;-). Dat klopt het was even doorbijten maar daarna wel meteen klaar. Had liever niet nog een week gewacht.
Nou dat heb ik keurig verdrongen. Ik vond het geen makkie! Bah! En daarna nig flink ziek geworden ook. Blij dat ze er uit zijn, maar verder....
Toen ik 17 was zijn mijn onderste verstandskiezen er uit gehaald. Die moesten echt uit mijn kaak gesneden worden. Daarna heb ik ook een paar dagen met koorts in bed gelegen. Maar die verstandskiezen waren er ook niet door gekomen.
Gelukkig dat je er nu van af bent Marijke!